ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ Νο 1 (Οράματα- Ιδέες-Προτάσεις-Δράσεις-Απολογισμοί)

Ιστορικά στοιχεία και   ενδιαφέρουσες δραστηριότητες      …..ένα από τα πολλά δρομολόγια…… ανάμεσα σε έργα, ημέρες, ιδέες, απολογισμούς.....  μια μακρόσυρτη εργοϊχνοφόρος συλλεκτική διαδρομή. 

"Η πολιτική, που είναι αληθινή τέχνη, δεν πρέπει να σκέφτεται το ατομικό συμφέρον, αλλά το κοινό, επειδή το κοινό συμφέρον ενώνει, ενώ το ατομικό διασπά τις πόλεις. Και στην πόλη και στο άτομο συμφέρει περισσότερο να θεσπισθεί το κοινό συμφέρον και όχι το ατομικό"    ΠΛΑΤΩΝ

Στάσεις δρομολογίου με τίτλους περιεχομένων

έργα και μόρφωση οι βασικές προτεραιότητες του δημοτικού προϋπολογισμού το έτος 1909 

…όντως αρχοντική προσέγγιση δημοτικών πραγμάτων….το 1914


  που έμεινε όμως χωρίς πολιτικό αντίκρυσμα.

άρθρο για την κεντρική πλατεία στην εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ της 11ης και 14ης Ιουλίου 1935

Σχολιασμός εφημερίδας ΘΑΡΡΟΣ στις 30-3-1938  για τα εκτελούμενα δημοτικά έργα εξωραϊσμού στο κέντρο της πόλης.   Πηγαία αισθήματα, ανυπόκριτος θαυμασμός, περηφάνια και καμάρι  του σχολιαστή.   ……τα ελάσσονα έσονται μέγιστα….. αναγνώσιμα και ενδιαφέροντα


ρεπορτάζ της εφημερίδας από τον καταστροφικό σεισμό της 30ης Απριλίου 1954
 
…..περίοδος ισχνών αγελάδων για την τοπική αυτοδιοίκηση και το Δήμο Τρικκαίων….

…Far west Thessaly…. και η  απειλή του σκότους…..

Αρχαιολογικό Μουσείο  (ανεκπλήρωτη μέχρι σήμερα επιθυμία παρά τις καλές προθέσεις) 
Απολογισμός δημοτικών έργων Α  εξαμήνου 1979  
  
Φιλόδοξος και τολμηρός οραματισμός,  το έτος 1979,

Το πλαίσιο  δρομολόγησης των διαδικασιών ανταλλαγής του στρατοπέδου  ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ  με δημοτικές εκτάσεις 

TRIKKILAND …. όνειρο ήταν και ….πάει ……πάει…. μετά από είκοσι χρόνια….. στο μύλο των ξωτικών 

..των φρονίμων τα παιδιά πριν …κυκλοφορήσουν  μαγειρεύουν….

….η αθλητομάνα πόλη απέκτησε τη σχολή της….  

δράση    πληροφόρηση   υπευθυνότητα

…….  Όταν μερικοί καβαλούν το καλάμι προσγειώνονται
 ανώμαλα….. η αντίδραση του Δημάρχου ήταν ακαριαία και οι …..προϊστάμενοι αναδιπλώθηκαν.

Τελικά είμαστε αλήθεια μια φτηνή πόλη !

 Στα επιμελημένα και ελεύθερα πεζοδρόμια πεζοπορούν και κυκλοφορούν με ασφάλεια και άνεση οι πολίτες.  
   
Α­παι­τεί­ται στρα­τη­γι­κός σχε­δια­σμός για την ε­πί­λυ­ση των προ­βλη­μά­των
 
             1. ότι κατά νόμο άρχει
                    2. ότι επί ανθρώπων άρχει
  3. ουκ αεί άρχει

Δεν υπάρχει  τίποτε άχρηστο...όλα μπορεί χρηστικά να ανακυκλωθούν…. και τα κτήρια εννοείται

  ... Έτερος εξ ετέρου σοφός πάλαι τε και νυν...

 ….. οι τσιγγάνοι δεν πρέπει να είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού…..

Κοινωνία της πληροφορίας (e-Trikala)

επεξεργασία και διάθεση απορριμμάτων (ΧΥΤΑ)  

Πολιτική Προστασία

  Ο σκοπός (αγορά)  αγιάζει τα μέσα αρκεί να εξαγιάζεται ο σκοπός. 

Μια ζωή οι αναλυτές και οι δασκάλοι τα ίδια λένε με τους αριθμούς και τους δείκτες  …. οι φοιτητές όμως παρακάτω  άλλα λένε και αισθάνονται με την καρδιά και την ψυχή τους.  


 Οι τρίτοι όταν αναφέρονται στην πόλη χρησιμοποιούν με θαυμασμό την έκφραση …..  τα πανέμορφα Τρίκαλα… 

Οι δήμαρχοι λογοδοτούν στο λαό  και απολογούνται για τα τεχνικά έργα τους  ( αποσπάσματα-περιλήψεις πεπραγμένων)

    Προϋπολογισμός  1909 

έργα και μόρφωση οι βασικές προτεραιότητες του δημοτικού προϋπολογισμού το έτος 1909

 

Ποσοστό έργων στο σύνολο του προϋπολογισμού            87790 : 327580= 27%
Ποσοστό δημοτικής εκπαίδευσης επί του προϋπολογ.    75987  : 327580= 23%

…όντως αρχοντική προσέγγιση δημοτικών πραγμάτων…. που έμεινε όμως χωρίς πολιτικό αντίκρυσμα.

    Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ 21-1-1914 ( Σολιασμός Από Θύμιο Λώλη)

     άρθρο για την κεντρική πλατεία στην εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ της 11ης και 14ης Ιουλίου 1935

           Σχολιασμός εφημερίδας ΘΑΡΡΟΣ στις 30-3-1938  για τα εκτελούμενα δημοτικά έργα εξωραϊσμού στο κέντρο της πόλης.   Πηγαία αισθήματα, ανυπόκριτος θαυμασμός, περηφάνια και καμάρι  του σχολιαστή.   ……τα ελάσσονα έσονται μέγιστα….. αναγνώσιμα και ενδιαφέροντα.

    ρεπορτάζ της εφημερίδας από τον καταστροφικό σεισμό της 30ης Απριλίου 1954
                      

    εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΝΩΜΗ  5 -5- 1954

     …..περίοδος ισχνών αγελάδων για την τοπική αυτοδιοίκηση και το Δήμο Τρικκαίων….          Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΑΓΝΩΜΗ 6-2-1960

   …Far west Thessaly…. και η  απειλή του σκότους…..

 Αρχαιολογικό Μουσείο  (ανεκπλήρωτη μέχρι σήμερα επιθυμία παρά τις καλές προθέσεις) 

      

                                  Απολογισμός δημοτικών έργων Α  εξαμήνου 1979   
          

             Φιλόδοξος και τολμηρός οραματισμός,  το έτος 1979,  για μια σύγχρονη πόλη,  πρόβλεψη αναγκών και σχεδιασμός έργων,  με προεκτιμώμενες  επενδυτικές δαπάνες 450 εκατ.  δραχμές  όταν ο συνολικός προϋπολογισμός του Δήμου ανέρχονταν στα 120   εκ. δραχμές  και το πρόγραμμα εκτελεστέων έργων στα  57   εκ. δραχμές. 

                         Και όμως τα περισσότερα από αυτά τα έργα του πίνακα σταδιακά  υλοποιήθηκαν, από τις δημοτικές αρχές,  μέσα σε εύλογο χρόνο και άλλαξαν σαφώς  προς το καλλίτερο την μορφή της πόλης και των συνοικισμών. 

    Εφημερίδα   ΕΡΕΥΝΑ     3 Απριλίου 1985  

        
 

                 Το πλαίσιο  δρομολόγησης των διαδικασιών ανταλλαγής του στρατοπέδου  ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ  με δημοτικές εκτάσεις 

   

    Οι προσπάθειες ανταλλαγής έστω και με αργούς ρυθμούς αποδίδουν ωφέλιμα.               Εφημερίδα ΕΡΕΥΝΑ 30-7-1998   

                         

TRIKKILAND …. όνειρο ήταν και ….πάει ……πάει…. μετά από είκοσι χρόνια….. στο μύλο των ξωτικών 

  

 

   
         

   ..των φρονίμων τα παιδιά πριν …κυκλοφορήσουν  μαγειρεύουν….

….η αθλητομάνα πόλη απέκτησε τη σχολή της….   

           Εφ. ΕΡΕΥΝΑ 8-5-1993

Εφ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2-3-1993

δράση    πληροφόρηση   υπευθυνότητα

 

         


…….  Όταν μερικοί καβαλούν το καλάμι προσγειώνονται

 ανώμαλα….. η αντίδραση του Δημάρχου ήταν ακαριαία και οι …..προϊστάμενοι αναδιπλώθηκαν.

 

Τελικά είμαστε αλήθεια μια φτηνή πόλη !

 

            Στα επιμελημένα και ελεύθερα πεζοδρόμια πεζοπορούν και κυκλοφορούν με ασφάλεια και άνεση οι πολίτες.      Εφημερίδα ΕΡΕΥΝΑ 5-8-1998

Ο Δ/ντης των Τ.Υ. του Δή­μου Τρικ­καί­ων Κ. Κα­τσα­ρός μιλά σήμερα στην «Ε» στο δημοσιογράφο Κώστα Καραποστόλη.

               Α­παι­τεί­ται στρα­τη­γι­κός σχε­δια­σμός για την ε­πί­λυ­ση των προ­βλη­μά­των.

      Οι δη­μο­τι­κές αρ­χές πρέ­πει να έ­χουν στρα­τη­γι­κό σχε­δια­σμό και προ­γραμ­μα­τι­σμό που να α­πο­βλέ­πει στην ε­πί­λυ­ση των προ­βλη­μά­των των πολιτών.

      Αυ­τή εί­ναι η βα­σι­κή αρ­χή, σύμ­φω­να με τον Διευ­θυ­ντή Τε­χνι­κών Υ­πη­ρε­σιών του Δή­μου Τρικ­καί­ων, κ. Κων/νου Κα­τσα­ρό, ο ο­ποί­ος σή­με­ρα λύ­νει τη σιω­πή του και μι­λά α­πό την θέ­ση του υ­πη­ρε­σια­κού στε­λέ­χους αλ­λά και του πο­λί­τη για τις α­νά­γκες της πό­λης και των δη­μο­τών.

      Η με­γά­λη ε­μπει­ρί­α, οι γνώ­σεις και η προ­σφο­ρά του στην πό­λη των Τρι­κά­λων εί­ναι α­ναμ­φι­σβή­τη­τη και α­να­γνω­ρί­ζε­ται α­πό ό­λους.

      Α­να­φε­ρό­με­νος στην προ­η­γού­με­νη δη­μο­τι­κή αρ­χή, η ο­ποί­α α­να­λαμ­βά­νο­ντας τα κα­θή­κο­ντά της ε­πέ­λε­ξε να τον << πα­ρα­γκω­νί­σει >>, κά­νει λό­γο για α­να­ντι­στοι­χί­α λό­γων και πρά­ξε­ων.

      Ο κ. Κα­τσα­ρός εί­ναι πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, γνώ­στης πο­λι­τι­κών και οικονομικών  ε­πι­στη­μών, υ­πη­ρε­τεί α­πό το 1975 μέ­χρι σή­με­ρα τον Δή­μο Τρικ­καί­ων, α­πό τη θέ­ση του Διευ­θυ­ντή Τε­χνι­κών Υ­πη­ρε­σιών. Εί­ναι πα­ντρε­μέ­νος με την κ. Κα­νελ­λιά Τό­λια –Κατσαρού  Συμβολαιογράφο και έ­χουν τρί­α παι­διά. 

Η συ­νέ­ντευ­ξη

       Με δε­δο­μέ­νη την πλού­σια ε­μπει­ρί­α σας α­πό τη θέ­ση του Διευ­θυ­ντή Τε­χνι­κών Υ­πη­ρε­σιών του Δή­μου Τρικ­καί­ων, ποια έρ­γα κα­τά την ά­πο­ψή σας κα­θυ­στέ­ρη­σαν ή έ­πρε­πε να γί­νουν την τε­λευ­ταί­α δε­κα­ε­τί­α στην πό­λη;

      «Κα­τά γε­νι­κή και α­νυ­πό­κρι­τη ο­μο­λο­γί­α έ­χου­με μια α­πό τις ο­μορ­φό­τε­ρες πό­λεις της Ελ­λά­δος. Αυ­τό ο­φεί­λε­ται στα φυ­σι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά που δια­θέ­τει σαν πό­λη (την δια­σχί­ζουν ι­στο­ρι­κά πο­τά­μια, το Βα­ρού­σι, το Κά­στρο και οι λό­φοι, η ρυ­μο­το­μί­α της α­νοι­χτής πό­λης, η ει­κό­να του α­νοι­χτού ο­ρί­ζο­ντα με βα­σι­κά ση­μεί­α προ­σεγ­γί­ση­μης α­να­φο­ράς τα Με­τέ­ω­ρα, τον Κό­ζια­κα και του α­πέ­ρα­ντου κά­μπου) και στα τε­χνι­κά έρ­γα που κα­τά και­ρούς έ­γι­ναν α­πό τις φι­λό­δο­ξες δη­μο­τι­κές αρ­χές.

       Ε­γι­ναν πολ­λά και ση­μα­ντι­κά που εί­ναι γνω­στά στους πα­ροι­κού­ντες την πό­λην ταύ­την και στα ο­ποί­α δεν θα α­να­φερ­θώ. Ω­στό­σο στα πλαί­σια μιας χω­ρο­χρο­νι­κής α­ντί­λη­ψης δεν μπο­ρώ να μην ε­πι­ση­μά­νω κα­θυ­στε­ρή­σεις βα­σι­κών έρ­γων και δρά­σε­ων που στε­ρούν α­πό τους πο­λί­τες βα­σι­κά α­γα­θά και α­πό την πό­λη αι­σθη­τι­κή και λει­τουρ­γι­κό­τη­τα.

       Θα μπο­ρού­σαν να α­πο­δώ­σουν πε­ρισ­σό­τε­ρο οι πο­λε­ο­δο­μι­κοί α­να­δα­σμοί με σκο­πό την α­να­νέ­ω­ση του ύ­φους και της λει­τουρ­γί­ας της πό­λης (ή­ταν α­τυ­χί­α π.χ. η κα­θή­λω­ση της α­νταλ­λα­γής της Α­γρο­τι­κής Τρά­πε­ζας).

       Η κα­θυ­στέ­ρη­ση α­ξιο­ποί­η­σης του Μύ­λου και του Πάρ­κου Μα­τσό­που­λου. Εί­ναι τό­σο σπου­δαί­ο και μο­να­δι­κό που νο­μί­ζω ό­τι ζού­με στη χώ­ρα των τυ­φλών.

       Η κα­θυ­στέ­ρη­ση των Πρά­ξε­ων Ε­φαρ­μο­γής των πο­λε­ο­δο­μι­κών με­λε­τών των συ­νοι­κιών του Δή­μου μας (ά­κρως πα­ρα­γω­γι­κή και προ­σο­δο­φό­ρα ε­πέν­δυ­ση).

        Η δυ­σκι­νη­σί­α α­πο­κέ­ντρω­σης κε­ντρι­κών ο­χλου­σών λει­τουρ­γιών (Νο­μαρ­χί­α, Λα­ϊ­κή Α­γο­ρά, ΚΤΕΛ κλπ.)

        Η μη κα­τα­γρα­φή και α­ξιο­ποί­η­ση της δη­μο­τι­κής πε­ριου­σί­ας. Οι α­πο­δό­σεις της δη­μο­τι­κής πε­ριου­σί­ας εί­ναι α­πελ­πι­στι­κά χα­μη­λές.

        Η κα­θυ­στέ­ρη­ση των δια­δι­κα­σιών πο­λε­ο­δό­μη­σης, της ΒΙ­ΠΕ της ο­δού Λα­ρί­σης που α­πο­τε­λεί α­να­πτυ­ξια­κό έρ­γο μα­κράς πνο­ής

        Η μη ο­λο­κλή­ρω­ση α­κό­μη του πε­ρι­φε­ρεια­κού δα­κτυ­λί­ου και του ε­σω­τε­ρι­κού δα­κτυ­λί­ου της πό­λης.

        Ο Α­για­μο­νιώ­της και τμή­μα­τα α­κό­μη του Λη­θαί­ου σε συν­δυα­σμό με τις πα­ρα­πο­τά­μιες ε­κτά­σεις α­πο­τε­λούν ά­ρι­στη πρώ­τη ύ­λη πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής πα­ρέμ­βα­σης, αι­σθη­τι­κής α­να­βάθ­μι­σης, δια­τή­ρη­σης οι­κο­λο­γι­κής ι­σορ­ρο­πί­ας και α­να­ψυ­χής.

        Υ­πάρ­χουν ε­πί­σης και πολ­λά άλ­λα μι­κρό­τε­ρα έρ­γα που χρειά­ζε­ται να ε­πι­τα­χυν­θούν και να συ­μπλη­ρώ­σουν το ψη­φι­δω­τό αυ­τής της πα­νέ­μορ­φης πό­λης».

        Που πρέ­πει να δώ­σει με­γα­λύ­τε­ρο βά­ρος η ση­με­ρι­νή δη­μο­τι­κή αρ­χή, στην κά­λυ­ψη του οι­κο­νο­μι­κού α­νοίγ­μα­τος ή στην ε­κτέ­λε­ση νέ­ων έρ­γων;

       «Η οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση των Ο­ΤΑ γε­νι­κά δεν εί­ναι κα­λή. Του δι­κού μας δή­μου προ­φα­νώς χει­ρό­τε­ρη. Αυ­τό α­πο­τε­λεί με­γά­λο προ­βλη­μα­τι­σμό για κά­θε νέ­α δη­μο­τι­κή αρ­χή. Το σκέ­λος των α­νε­λα­στι­κών δα­πα­νών του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού έ­χει διο­γκω­θεί με α­πο­τέ­λε­σμα να μην πε­ρισ­σεύ­ουν χρή­μα­τα για πα­ρα­γω­γι­κές πρω­το­βου­λί­ες. Ε­νας φο­ρέ­ας που πλη­ρώ­νει 350 ε­κατ. δρχ. του­λά­χι­στον το μή­να για μι­σθούς και λει­τουρ­γι­κές δα­πά­νες και το δια­τι­θέ­με­νο α­πό αυ­τόν προ­ϊ­όν εί­ναι η πα­ρο­χή υ­πη­ρε­σιών προς τους πο­λί­τες έ­χει αυ­θύ­παρ­κτο πρό­βλη­μα ε­πι­βί­ω­σης. Ο­λοι προ­σφεύ­γουν πλέ­ον προς άλ­λες χρη­μα­το­δο­τι­κές πη­γές και κυ­ρί­ως προς πη­γές Ευ­ρω­πα­ϊ­κών προ­γραμ­μά­των ή προς δα­νει­σμό. Να δού­με μέ­χρι πό­τε θα υ­πο­θη­κεύ­ου­με το μέλ­λον της πό­λης. Οι α­παι­τή­σεις των πο­λι­τών ω­στό­σο για κα­λύ­τε­ρη ποιό­τη­τα ζω­ής πα­ρα­μέ­νουν και εί­ναι α­πό­λυ­τα  λο­γι­κές. Γι’ αυ­τό θα πρέ­πει να ε­πι­διω­χθεί συν­δυα­σμός οι­κο­νο­μι­κού ορ­θο­πο­δή­μα­τος του Δή­μου και ε­κτέ­λε­ση ω­φέ­λι­μων και πα­ρα­γω­γι­κών έρ­γων που να ι­κα­νο­ποιούν τις α­παι­τή­σεις των δη­μο­τών, να δη­μιουρ­γούν ευ­και­ρί­ες και θέ­σεις α­πα­σχό­λη­σης και οι­κο­νο­μι­κούς πό­ρους για το Δή­μο».

      Θε­ω­ρεί­τε ό­τι την προ­η­γού­με­νη τε­τρα­ε­τί­α έ­γι­ναν λά­θη και πα­ρα­λεί­ψεις στον το­μέ­α προ­ώ­θη­σης α­να­γκαί­ων έρ­γων για την πό­λη;

  <<Την προ­η­γού­με­νη τε­τρα­ε­τί­α θα μπο­ρού­σαν να γί­νουν πε­ρισ­σό­τε­ρα έρ­γα με κα­λύ­τε­ρο ορ­θο­λο­γι­σμό, ορ­γά­νω­ση και σω­στή εκ­με­τάλ­λευ­ση του πα­ρα­γω­γι­κού δυ­να­μι­κού του Δή­μου. Ι­σως δεν εμ­φυ­σή­θη­κε πνεύ­μα συ­νερ­γα­σί­ας και δεν πα­ρα­κί­νη­θη­κε ό­σο έ­πρε­πε ο δη­μο­τι­κός μη­χα­νι­σμός, ο ο­ποί­ος ση­μειω­τέ­ον εί­ναι α­ξιό­λο­γος και με­γά­λος. Ο αν­θρώ­πι­νος πα­ρά­γο­ντας ε­νώ στην αρ­χή έ­δει­ξε εν­θου­σια­σμό προ­σφο­ράς, α­πο­γο­η­τεύ­τη­κε γρή­γο­ρα α­πό την πα­ρά­ξε­νη στά­ση και α­να­ντι­στοι­χί­α λό­γων και πρά­ξε­ων».

      Ε­πί δη­μαρ­χί­ας του κ. Πα­πα­στερ­γί­ου ή­σα­σταν προ­βε­βλη­μέ­νο υ­πη­ρε­σια­κό στέ­λε­χος. Θε­ω­ρεί­τε ό­τι πα­ρα­γκω­νι­στή­κα­τε ε­πί δη­μαρ­χί­ας του κ. Γ. Σπα­θή;

      «Α­ντι­πα­ρέρ­χο­μαι την ε­ρώ­τη­ση πα­ρά το γε­γο­νός ό­τι πι­στεύ­ω πως αυ­τός που δια­θέ­τει πο­λι­τι­κή ο­ξυ­δέρ­κεια, διο­ρα­τι­κό­τη­τα και ω­ρι­μό­τη­τα, προ­βαί­νει σε ε­πι­λο­γές και ε­κτι­μή­σεις που του­λά­χι­στον δεν θα τον εκ­θέ­σουν, αν ό­χι θα του στοι­χί­σουν α­κρι­βά. Ό­περ έ­δει δεί­ξαι».

       Ποιες πρέ­πει να εί­ναι οι σχέ­σεις του Διευ­θυ­ντή Τε­χνι­κών Υ­πη­ρε­σιών με τις ε­κά­στο­τε δη­μο­τι­κές αρ­χές;

       «Ρω­τά­τε το αυ­το­νό­η­το. Μα φυ­σι­κά οι σχέ­σεις πρέ­πει να εί­ναι α­μοι­βαί­α ά­ρι­στες. Αυ­τό α­πο­τε­λεί αί­τη­μα της κοι­νω­νί­ας. Με δια­τά­ρα­ξη σχέ­σε­ων ο πρώ­τος που χά­νει εί­ναι ο πο­λί­της, το κοι­νω­νι­κό σύ­νο­λο και ύ­στε­ρα οι ε­μπλε­κό­με­νοι. Εί­μα­στε ό­λοι ι­σό­τι­μα υ­πη­ρέ­τες του λα­ού ό­λων των α­πο­χρώ­σε­ων και ό­λων των τά­ξε­ων χω­ρίς δια­κρί­σεις και ρή­ξεις. Ε­πει­δή προ­σω­πο­ποιεί­τε φα­νε­ρά την ε­ρώ­τη­ση πι­στεύ­ω τα­πει­νά ό­τι οι γνώ­σεις μου, τα βιώ­μα­τα και οι ε­μπει­ρί­ες μου πε­ρί την πό­λη και τα πο­λι­τι­κά δρώ­με­να, α­πο­τε­λούν κε­φά­λαιο για την κά­θε δη­μο­τι­κή αρ­χή. Στο χέ­ρι της εί­ναι να εκ­με­ταλ­λευ­θεί και να α­να­το­κί­σει αυ­τό το κε­φά­λαιο επ’ ω­φε­λεί­α της».

       Ποιες προ­τε­ραιό­τη­τες πρέ­πει να έ­χει η δη­μο­τι­κή αρ­χή για τη βελ­τί­ω­ση της ποιό­τη­τας ζω­ής των κα­τοί­κων;

       «Η δη­μο­τι­κή αρ­χή πρέ­πει να έ­χει στρα­τη­γι­κό σχε­δια­σμό και προ­γραμ­μα­τι­σμό που να α­πο­βλέ­πει στην ε­πί­λυ­ση των προ­βλη­μά­των των πο­λι­τών και στην άμ­βλυν­ση των α­νι­σο­τή­των με­τα­ξύ των γει­το­νιών, μέ­σω μιας ι­σόρ­ρο­πης α­νά­πτυ­ξης. Τα προ­βλή­μα­τα που υ­πάρ­χουν χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται α­πό τις βα­σι­κές και τρέ­χου­σες έν­νοιες του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, των κυ­κλο­φο­ρια­κών συν­θη­κών, της προ­α­γω­γής του πο­λι­τι­σμού, της βελ­τί­ω­σης της κα­θα­ριό­τη­τας, της πο­λε­ο­δο­μί­ας και χω­ρο­τα­ξί­ας, του α­θλη­τι­σμού, της πρό­νοιας, της α­να­ψυ­χής κλπ.

      Εί­ναι κα­τά βά­ση σύν­θε­τα προ­βλή­μα­τα  ε­μπλε­κό­με­να και αλ­λη­λο­ε­πη­ρε­α­ζό­με­να και υ­πο­διαι­ρού­νται σε ά­με­σης προ­τε­ραιό­τη­τας, με­σο­πρό­θε­σμα και μα­κρο­πρό­θε­σμα. Οι προ­τε­ραιό­τη­τες κα­θο­ρί­ζο­νται κά­θε φο­ρά α­πό την προ­βλε­πό­με­νη έ­ξαρ­ση των ε­πί μέ­ρος προ­βλη­μά­των στη βά­ση των γε­νι­κών αρ­χών πρό­λη­ψης και α­ντι­με­τώ­πι­σης. Δεν μπο­ρεί να υ­πο­τι­μη­θεί κα­νέ­να πρό­βλη­μα. Για ό­λα πρέ­πει να ε­τοι­μά­ζε­ται μια πρό­τα­ση (ε­ντο­πι­σμός και ε­ξέ­λι­ξη, ο­λο­κλη­ρω­μέ­νη με­λέ­τη, ε­φαρ­μο­γή με­λε­τών). Ε­ξάλ­λου η ποιό­τη­τα της ζω­ής των συ­μπο­λι­τών μας εί­ναι η συ­νι­στα­μέ­νη των δει­κτών α­να­βάθ­μι­σης των συν­θη­κών που ζού­με».

      Οι συ­νοι­κί­ες και συ­νοι­κι­σμοί της πό­λης εί­ναι α­λή­θεια ό­τι δεν έ­χουν προ­σε­χθεί ι­διαί­τε­ρα. Μά­λι­στα υ­πάρ­χουν πολ­λές πε­ριο­χές των Τρι­κά­λων που στε­ρού­νται α­πα­ραί­τη­των υ­πο­δο­μών, ό­πως α­σφαλ­το­στρώ­σεις, δί­κτυα κλπ. Εί­ναι συμ­βα­τή αυ­τή η υ­στέ­ρη­ση με μια πό­λη πρω­τεύ­ου­σα νο­μού;

      «Το πο­λε­ο­δο­μι­κό συ­γκρό­τη­μα του Δή­μου α­παρ­τί­ζε­ται α­πό τον κε­ντρι­κό πυ­ρή­να (πα­λαιό μη­τρο­πο­λι­τι­κό σχέ­διο του 1937) τις νε­ο­ε­ντασ­σό­με­νες συ­νοι­κί­ες στα πλαί­σια της Ε­ΠΑ 1983 και τους συ­νοι­κι­σμούς του Δή­μου.

        Αυ­τές οι τρεις ε­νό­τη­τες πα­ρου­σιά­ζουν δια­φο­ρο­ποί­η­ση ως προς τις υ­πο­δο­μές και τον τρό­πο ζω­ής. Οι συ­νοι­κί­ες και οι συ­νοι­κι­σμοί, ει­δι­κά οι συ­νοι­κι­σμοί, σα­φώς έ­χουν προ­ϋ­πο­θέ­σεις αν­θρω­πι­νό­τε­ρης α­νά­πτυ­ξης σε συν­δυα­σμό με τα εγ­γε­νή στοι­χεί­α α­ξιο­ποί­η­σης που δια­θέ­τουν (με­ρη­ά­δες που μπο­ρεί να με­τα­τρα­πούν σε πνεύ­μο­νες πρα­σί­νου και α­να­ψυ­χής) και προ­βλέ­πω μί­α των η­με­ρών να α­πο­τε­λέ­σουν τα προ­νο­μιού­χα προ­ά­στια του Δή­μου.

      Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα για μια πό­λη να δια­θέ­τει δο­ρυ­φο­ρι­κές ε­στί­ες υ­πο­δο­χής και συν­θη­κών ποιο­τι­κής δια­φο­ράς. Γι’ αυ­τό πρέ­πει να προ­σε­χθούν α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο σε βα­σι­κά  έρ­γα υ­πο­δο­μής και ά­νε­των προ­σπε­λά­σε­ων α­πό και προς την πό­λη με ό­λα τα μέ­σα και ει­δι­κά με το πο­δή­λα­το. Μπο­ρεί να υ­στε­ρούν σή­με­ρα σε πα­ρο­χή συ­μπλη­ρω­μα­τι­κών υ­πη­ρε­σιών αλ­λά εί­ναι γνω­στό ό­τι οι υ­πη­ρε­σί­ες α­κο­λου­θούν και συμ­βάλ­λουν στην α­νά­πτυ­ξη. Κα­τά την ά­πο­ψή μου η πα­ρα­τη­ρού­με­νη υ­στέ­ρη­ση δεν εί­ναι κα­θό­λου δι­καιο­λο­γη­μέ­νη και πι­στεύ­ω ό­τι οι δη­μο­τι­κές αρ­χές πρέ­πει να εκ­με­ταλ­λευ­θούν το δια­θέ­σι­μο αυ­τό πο­λε­ο­δο­μι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα των συ­νοι­κι­σμών και να το­νώ­σουν την ο­ντό­τη­τά τους με χρή­σεις και δρά­σεις προ­ω­θη­τι­κού χα­ρα­κτή­ρα (ΤΕ­ΦΑ­Α στην πε­ριο­χή Φλα­μου­λί­ου-Κα­ρυών, οι­κι­σμός στον Πύρ­γο, Α­θλη­τι­κό Πάρ­κο στο Ρι­ζα­ριό, δύ­ο οι­κι­σμοί στη Λε­πτο­κα­ρυά, α­ξιο­ποί­η­ση Α­ΓΡΕΞ και κέ­ντρο Α­γί­ας Μο­νής)».

       Έ­να μή­νυ­μα που θα θέ­λα­τε να στεί­λε­τε;

       «Το μή­νυ­μα που θα ή­θε­λα να στεί­λω προς κά­θε κα­τεύ­θυν­ση και ι­διαί­τε­ρα προς τη νε­ο­λαί­α εί­ναι να δια­τη­ρή­σου­με τις πα­ρα­δο­σια­κές μας α­ξί­ες, να βλέ­που­με μπρο­στά και ψη­λά, να συλ­λαμ­βά­νου­με έ­γκαι­ρα τις νέ­ες α­ντι­λή­ψεις πε­ρί οι­κο­νο­μί­ας και ε­ξε­λί­ξε­ων στην κοι­νω­νί­α της πλη­ρο­φο­ρί­ας που ζού­με, να κά­νου­με την υ­πέρ­βα­ση α­πό τα κοι­νά και τε­τριμ­μέ­να, να α­φυ­πνι­σθού­με και να μα­ζι­κο­ποι­η­θού­με σαν λα­ός και πό­λη.            Να α­ντι­στρα­τευ­τού­με με την θε­ω­ρί­α και πρα­κτι­κή μας στη γε­νι­κή α­πα­ξί­ω­ση, ώ­στε να α­να­χθού­με πέ­ρα α­πό τη δια­χεί­ρι­ση των θε­μά­των στη πα­ρα­γω­γή πο­λυε­πί­πε­δου πο­λι­τι­σμού για την πό­λη μας».

                                                            Τρίκαλα    Κυριακή 8 Ιουνίου 2003

                  Ενημερωτικός  κατάλογος  έργων περιόδου 2003-4 

 

                       

 Συνέντευξη στην Εφημερίδα ΕΡΕΥΝΑ στις   28 Νοεμβρίου  2004

Ερώτηση  1η: Πώς ήταν η πορεία σας μέχρι τώρα τόσο στο Δήμο Τρικκαίων όσο και σε ένα ευρύτερο προσωπικό επίπεδο; Δώστε ένα σύντομο βιογραφικό σας σημείωμα.

       Είναι γνωστό ότι  η πόλη  είναι  Ελληνική ανακάλυψη και αποτελεί   το θερμοκήπιο καλλιέργειας  και δημιουργίας των ανθρώπων. Ο μέχρι προ τινος  τομέας μου ήταν αποκλειστικά στον τομέα των υποδομών δηλαδή των προϋποθέσεων  για την συνολική ανάπτυξη της πόλης και την απελευθέρωση δημιουργικών δυνάμεων.   Έχουν γίνει πάρα πολλά.  Χρειάζονται και άλλα.
Αλλά σαν βασικό προαπαιτούμενο είναι οι άνθρωποι να αξιοποιούν τη διαθέσιμη υποδομή. Ουσιαστικό στοιχείο της υποδομής είναι ο παράγων άνθρωπος και προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να συγκλίνει η κοινωνία.
Χρειάζεται πολιτισμική   δουλειά στον τομέα της απόκτησης, αφομοίωσης,  διάχυσης και απόδοσης των γνώσεων και των εφαρμογών. Γι’ αυτό πιστεύω ότι το σημαντικότερο έργο σ’ αυτή την χρονική συγκυρία της κοινωνίας των πληροφοριών,  των ανταγωνισμών και συναγωνισμών μεταξύ κρατών και πόλεων   είναι η παιδεία και η αφύπνιση των πολιτών και η δραστηριοποίησή τους στην εκμετάλλευση των νέων δεδομένων της εξέλιξης και της προόδου.
Μας προσπερνούν τα γεγονότα και αντί να παρακολουθούμε,  καλλίτερα να συμμετέχουμε ενεργά.

Ερώτηση  2η  :  Πώς φαντάζεστε την πόλη των Τρικάλων στο μέλλον, με βάση τις υφιστάμενες συνθήκες και τα δεδομένα; Ποιο είναι το δικό σας όραμα για την πόλη;

                Παρά τον  υποκειμενισμό της εντοπιότητος, πιστεύω απόλυτα, ότι  έχουμε μια πόλη, που με τα δεδομένα πόλεων μεσαίου μεγέθους και όχι μόνο, πρέπει να είναι  στην κορυφή.           
            Η θέση της είναι απόλυτα κεντροβαρική,  έχει μοναδικά  φυσικά χαρακτηριστικά και ιστορική κουλτούρα, η κυρίως πόλη  και η  περιαστική κατάσταση του νομού έχει σπάνιο πλούτο αρχιτεκτονικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς,  συνδυάζει  και παντρεύει αρμονικά  την  πεδινή και ορεινή οικονομία και φύση, έχει τις προϋποθέσεις άριστα ανθρώπινης διαβίωσης και δραστηριοτήτων και όλα μαζί αυτά πιστοποιούν την αξία του  γεωγραφικού στίγματος,  του  οικονομικού παρελθόντος  και της ιστορικής διαδρομής της.        
            Αυτά τα δεδομένα εξακολουθούν να υπάρχουν και αποτελούν παρακαταθήκη για το σήμερα και το αύριο. Απομένει να αναδειχθούν να επικαιροποιηθούν και να βελτιωθούν, με συγκοινωνιακές συνδέσεις, με αναπτυξιακά κίνητρα,  με  επικοινωνιακές ανταλλαγές, με προβολή και διαφήμιση με τα πολυμέσα κλπ.

Ερώτηση  3η   : Eργάζεστε πολλά χρόνια στο Δήμο Τρικκαίων με σημαντικά πόστα. Μετά από τόσους Δημάρχους που πέρασαν ποιος θεωρείτε ότι συνέβαλε με το έργο του και τις παρεμβάσεις του ώστε να οικοδομηθεί η πόλη του μέλλοντος;

           Την τελευταία τριακονταετία εθήτευσαν  στο Δήμο μας  ο κ. Παπαστεργίου για 16 χρόνια  ο κ.  Τριγώνης  για 8 χρόνια  ο κ. Σπαθής  για 4 χρόνια  και ο σημερινός Δήμαρχος κ Ταμήλος που έχει 2 χρόνια και υλοποιεί το πρόγραμμά του.   Οι προθέσεις των Δημάρχων είναι εξ ορισμού δεδομένες. ¨Όλοι  προσπαθούν να προάγουν τα δημοτικά πράγματα. Υπάρχει ωστόσο μια βραχυχρόνια και μια μακροχρόνια κρίση.  Γίνεται πολλές φορές αναφορά στον Δήμαρχο Κανούτα ή στον Δήμαρχο Θεοδοσόπουλο ή και άλλους,   για έργα  που εξακολουθούν να συγκινούν ακόμα και σήμερα  για την τόλμη ή την ενόραση που επέδειξαν  αυτοί οι αξιωματούχοι στον καιρό τους.  Ένας Δήμαρχος ασφαλώς πρέπει να προηγείται της εποχής του  και το μέλλον πρέπει να είναι ο κριτής της καταξίωσής του και της υστεροφημίας του. 
Ο Δήμαρχος είναι ηγέτης, είναι σύμβολο και εκφράζει την εξιδανίκευση της κοινωνίας  με πολλές αναφορές προς αυτόν.  Ο Δήμαρχος δεν πρέπει να είναι φερέφωνο της εκάστοτε περιρρέουσας πολιτικής ή οικονομικής κατάστασης και δεν πρέπει να ξεχνά τη ρήση του Αγάθωνος  
              1. ότι κατά νόμο άρχει
              2. ότι επί ανθρώπων άρχει
              3. ουκ αεί άρχει
 Ο Δήμαρχος εκφράζει την ολότητα  αγωνίζεται γι αυτήν και εξοφλεί τις επιταγές της μελλοντικής κρίσης όταν τα δεινά της εσωστρέφειας και του ενίοτε νοσηρού τοπικισμού σβήσουν. 

  Ερώτηση  4η : Κοινόχρηστοι χώροι, παιδότοποι, πεζοί, ποδήλατα. Μεγάλα κεφάλαια για την πόλη των Τρικάλων και συνάμα μεγάλες ελλείψεις. Τι μπορεί να γίνει ώστε να υπάρξουν κοινόχρηστοι χώροι, παιδότοποι, χώρος ζωτικός περισσότερος για τον πεζό;

           Είναι μια αποδεκτή απαίτηση της τοπικής κοινωνίας για καλλίτερες συνθήκες ζωής όλων των ηλικιών παρά την εν δυνάμει λειτουργία της πόλης. 
Οπωσδήποτε προς την κατεύθυνση αυτή αγωνίζεται η σημερινή Δημοτική αρχή  να λύσει τρέχοντα προβλήματα της καθημερινότητας.  Με τα έργα που είναι σε εξέλιξη στο κέντρο της πόλης και στην περιφέρεια  ελπίζεται βάσιμα  να εξασφαλισθούν   καλλίτερες συνθήκες κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα, τους πεζούς, τα ποδήλατα, χώροι  αναψυχής για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, καθώς και δημιουργίες προϋποθέσεων  παραγωγής  αθλητισμού και πολιτισμού.
Παράλληλα απαιτείται και συνειδητοποίηση των πολιτών για τον σεβασμό των παρεχόμενων χρήσεων  και την συμβολή τους  στο ενεργό γίγνεσθαι  και στην μείωση των προβλημάτων.

     Ερώτηση  5η :  Ποια είναι η πρώτη σας προτεραιότητα μετά την ανάληψη των καθηκόντων σας και πώς σκοπεύετε να βελτιώσετε τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών;

           Να τονώσουμε το ενδιαφέρον όλων των εμπλεκομένων στη διοίκηση του Δήμου περί την  τελεολογική αντίληψη  του προσφερόμενου έργου και του ρόλου που καλείται να διαδραματίσει ο καθένας στην επιτυχία αυτού του  σκοπού. 
Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται συλλογική εργασία και αξιοποίηση όλων των δυνάμεων που διατίθενται . ¨Όπως είναι βέβαιο επίσης ότι υπάρχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Πέρα από τις συστάσεις,  την παρακίνηση και το ενδιαφέρον  θα λειτουργήσουν όλα τα θεσμικά πλαίσια που προδιαγράφουν οι νόμοι της πολιτείας τόσο για τους πρόθυμους υπαλλήλους όσο και για τους αμελείς. Εξάλλου δεν πρέπει να είναι αγνώμονες και αχάριστοι, δεδομένου ότι οι περισσότεροι μπήκαν στο Δημαρχείο από το παράθυρο και όχι από την πόρτα.
Μεγάλο βάρος θα δοθεί στον οργανωτικό τομέα και στη βελτίωση των οικονομικών δεικτών με την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων και της αναζήτησης καινοτόμων προτάσεων και λύσεων.

 Ερώτηση    6η :   Ποιες προτάσεις σκοπεύετε να υποβάλετε στη Δημοτική Αρχή και στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα έργα πρώτης προτεραιότητας για το Δήμο;

           Νομίζω ότι το σημαντικότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαποτιστούμε και να διαποτίσουμε  πνεύμα αξιοπιστίας, αξιοκρατίας και ακεραιότητας ,  να επιδείξουμε υψηλό αίσθημα ευθύνης,  να περάσουμε άμεσα από το θεωρητικό στο πρακτικό και να κάνουμε τις βεβαιωμένες διαπιστώσεις και έρευνες   έργο ωφέλιμο στον πολίτη. Να εισπράξουμε τα μηνύματα των καιρών και να τα κάνουμε λυσιτελή πράξη και τέλος να μεγιστοποιήσουμε τα ωφελήματα των δράσεων και να ελαχιστοποιήσουμε τις δυσμενείς παρενέργειες.   ¨Όλα αυτά με τη συμμετοχή των πολιτών και την αφομοίωση εκ μέρους των ότι σε πλείστα όσα είναι οι ίδιοι παραγωγοί και ωφελούμενοι από τις δράσεις  και επιμερίζονται σε ένα μεγάλο ποσοστό την ευθύνη της συνολικής λειτουργίας της πόλης.

      Ερώτηση 7η:   Σκεφτήκατε ποτέ να ασχοληθείτε με την Αυτοδιοίκηση από την πλευρά του αιρετού;  Υπάρχει περίπτωση να σας απασχολήσει  αυτό το ενδεχόμενο για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές;

             Εκείνο για το οποίο είμαι σίγουρος και βέβαιος είναι η επιθυμία μου να εκτελώ τα καθήκοντά μου με ευσυνειδησία και ενδιαφέρον και να προάγω με όλες μου τις δυνάμεις τα θέματα πόλης.

        Δεν υπάρχει  τίποτε άχρηστο...όλα μπορεί χρηστικά να ανακυκλωθούν…. και τα κτήρια εννοείται

   ... Έτερος εξ ετέρου σοφός πάλαι τε και νυν...

 ….. οι τσιγγάνοι δεν πρέπει να είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού…..

    Οικισμοί  τσιγγάνων στους Αποστόλους και στο Κηπάκι

                    ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

   Προεδρείο  από το συνέδριο περί ψηφιακών πόλεων που οργάνωσε η κοινωνία της πληροφορίας στα Τρίκαλα σε συνεργασία με το e-Trikala στις 16 και 17 Ιανουαρίου 2007.  Από αριστερά :     Ράπτης Οδυσσέας Διευθύνων Σύμβουλος του e-Trikala ,  Γκούπας Φώτιος Περιφερειάρχης Θεσσαλίας,  Ταμήλος Μιχάλης Δήμαρχος Τρικκαίων,  Κατσαρός Κωνσταντίνος Γενικός Διευθυντής Δήμου 

  ΧΥΤΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ - ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ  ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΣΑΜΑΡΙΝΑ  ΕΤΟΣ 2007  

 ΣΥΣΚΕΨΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΗΜΟΥ

Εν όψει κακοκαιρίας σύσκεψη  ετοιμότητας στελεχών  πολιτικής προστασίας του Δήμου Τρικκαίων  15 Δεκεμβρίου 2008

 Διακρίνονται:    Ταμήλος Μιχ. Δήμαρχος,    Κατσαρός Κων. Γενικός Δντής, Τσαπάλα Φανή Δντρια Τ.Υ, Μουστακίδης Αντ. Δντής μηχ-σίου - καθαριότητας, Ασναουρίδης Σωτ. Προϊστ.  πολ. προστασίας, Ντάνας Βασ.  Τζουβάρας Λεων. υπεύθυνοι οδικού δικτύου και κτηριακών, εκπρόσωποι ΔΕΥΑΤ, ΔΕΚΤΕΤ, Γ.Υ

     

   Ο σκοπός (αγορά)  αγιάζει τα μέσα αρκεί να εξαγιάζεται ο σκοπός.   

Μια ζωή οι αναλυτές και οι δασκάλοι τα ίδια λένε με τους αριθμούς και τους δείκτες  …. οι φοιτητές όμως παρακάτω  άλλα λένε και αισθάνονται με την καρδιά και την ψυχή τους.  

              

 Από την επίσκεψη του Γερμανού Πρέσβη στο Δημαρχείο στις 15-10-2009

               Οι τρίτοι όταν αναφέρονται στην πόλη χρησιμοποιούν με θαυμασμό την έκφραση …..  τα πανέμορφα Τρίκαλα…

             Από τη  βιβλιοπαρουσίαση της  ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Στο πάνελ της παρουσίασης στις 7-12-2012 στο Δημαρχείο από αριστερά:    Ευθύμιος Λώλης δημοσιογράφος - συγγραφέας,  Χρήστος Λάππας Δήμαρχος Τρικκαίων, Κωνσταντίνος Κατσαρός Πολ.Μηχ. Δημομηχανικός,  Κωνσταντίνος Μπαρούτας συγγραφέας.

              Η αισθητική των Τρικάλων  το πρόσφατο  βιβλίο του εμπνευσμένου,  ακάματου και δημιουργικού  Κώστα  Μπαρούτα,   Φιλολόγου καθηγητή, ιστορικού Τέχνης, ποιητή και συγγραφέα,   έρχεται να αναδείξει εμπεριστατωμένα μια σπουδαία σημειολογική  πτυχή της πόλης των Τρικάλων, αυτή της αισθητικής αξίας των κατασκευών και των επεμβάσεων στον πολεοδομικό χώρο και αφιερώνεται στον Μένανδρο Ποτέσσαρο  πρώτο Δημομηχανικό του Δήμου Τρικκαίων προσληφθέντος το έτος 1884.  Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει ακόμη  προς έρευνα, ανάλυση  και μελέτη, πλούσιο αισθητικό υλικό και απόθεμα,  παράγωγο υψηλής τοπικής  αισθητικής  κουλτούρας,  περιποιεί  ιδιαίτερη τιμή και  συνιστά πολύτιμη  διαχρονική αξία, παρακαταθήκη και αξιοποιήσιμο κεφάλαιο για την πόλη αυτή και τους κατοίκους της. 
               Ο συγγραφέας με την τεκμηριωμένη, ενδελεχή ιστορική ανάλυση, μελέτη και παρουσίαση  των δεδομένων  συγκρίνει  την πόλη μας με την πρωτεύουσα και άλλες μεγάλες ή μικρότερες πόλεις και διαπιστώνει αισθητική ποιότητα σημαντική και αξιόλογη (συγκριτικοί παραδοσιακοί οικισμοί. Πλάκα-Λαδάδικα-Βαρούσι).     Δικαιολογημένα άλλωστε αφού  αυτός ο τόπος, έχει χαρακτηρισθεί από τα πανάρχαια χρόνια    (Μαντείο των Δελφών) ως ο καλλίτερος και γονιμότερος, έχει την αρετή της δημιουργίας και αυτό το προσόν έχει διαποτίσει διαχρονικά τους ανθρώπους  του. 
                Στην  Αισθητική  ο Αριστοτέλης βλέπει την κατασκευαστική ικανότητα του ανθρώπου να απλώνεται σε δύο περιοχές : Στην πρώτη ο άνθρωπος κατασκευάζει πράγματα που απομιμούνται η συμπληρώνουν τη φύση και εξυπηρετούν τις ανάγκες της ζωής. Αυτά είναι τα αντικείμενα που παράγουν οι ποικίλες τέχνες . Στη δεύτερη περιοχή ο άνθρωπος κατασκευάζει πράγματα που  δεν υπάρχουν στη φύση  και αυτά είναι τα καλλιτεχνήματα.   
               Η προέκταση του αναγκαίου και η αναζήτηση μορφών έκφρασης,  παράστασης και απεικόνισης νοημάτων,  του ωραίου, της  καλαισθησίας και του προβληματισμού, του ιδεατού κόσμου, αποτελούν συστατικά της φιλοσοφίας του ωραίου, ως αυθύπαρκτης, απόλυτης ή σχετικής έννοιας, αντικείμενο και περιεχόμενο δηλαδή της Αισθητικής επιστήμης.
                Η αισθητική επιστήμη, ως διεθνής εκφραστική γλώσσα,  έχει  ως αντικείμενο το ωραίο ως προϊόν της αυτονομίας ή της συνέργειας  των καλών τεχνών  (Αρχιτεκτονική, Γλυπτική, Ζωγραφική, Ποίηση, Μουσική, Χορός, Κινηματογράφος)  και δεν είναι τίποτε άλλο παρά  η υπερβατική ενόραση, το άγγιγμα ψυχής,  το χρώμα και το  άρωμα που λάμπει και αποπνέεται από τον συνδυασμό της έμπνευσης  και του αισθήματος, της τέχνης και της τεχνικής,  η τελική έκφραση και απεικόνιση στο χώρο και στο χρόνο,  είναι το  ολοκλήρωμα σειράς ωραίων σκέψεων και εκλεπτυσμένων εφαρμογών, εσωτερικών παρορμήσεων και φιλοκαλίας, κόπων και μόχθων,  ενός ή  πολλών ανθρώπων.
 Συμπερασματικά η αισθητική είναι η ελεύθερη εικαστική προσωπική έκφραση ιδέας ή αντικειμένου, ως προς τη μορφή  και το περιεχόμενο του επιλεχθέντος θέματος σημειολογικά ή συνολικά  με σκοπό την παρουσίαση, τον προβληματισμό, την αναζήτηση  ή την προβολή του καλού και του ωραίου. 
            Υπόκειται στην ελεύθερη κρίση αξιολόγησης ειδικών και κοινού όπως προδιαγράφεται και συλλαμβάνεται  από την αισθητική εμπειρία του κάθε ανθρώπου και των μαζών.
             Τα ποικίλα ρεύματα που έτρεξαν η τρέχουν (Μπαρόκ, Ροκοκό, Σουρεαλισμός, εξπρεσιονισμός, κυβισμός, νεοκλασικισμός, εκλεκτικισμός, μοντερνισμός κλπ)  αποτυπώνουν και καταγράφουν την δυναμική, την ποιότητα, το ύφος, τον οραματισμό και τον προβληματισμό  της κάθε εποχής και τις μεταλλάξεις του καλλιτεχνικού και αισθητικού γίγνεσθαι.
             Η συνολική αισθητική για την πόλη είναι επιμεριστική έννοια πολλών συνιστωσών.             Η αισθητική του κτιρίου,  του γλυπτού,  της πολεοδομίας, η αισθητική της πλατείας και του ποταμού, η αισθητική του άλσους και του περιβάλλοντος, η αισθητική των εποχών και των ρευμάτων,   η  παραδοσιακή και η σύγχρονη αισθητική, η αισθητική των καταστάσεων και του μοντερνισμού,  τα  οποία αθροιζόμενα συνιστούν την αισθητική της πόλης.  
             Η γενική αισθητική είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη των υλικών, των μεγεθών, του φορμαλισμού και της τυποποίησης και έχει εξ ορισμού και κατ οικονομίαν  ως  πρώτη  βασική αρχή την παρουσίαση του ωραίου, του μεγάλου και του σπουδαίου ως ιδέας, θεωρίας  και πράξης.
             Αν όμως δεν μπορείς να κάνεις  κάτι μεγάλο (λ.χ. Παρθενώνα)  κάνε συνεκδοχικά το μικρό μεγάλο, με μαεστρία και τέχνη και σύνδεσέ το με τις αιώνιες συντεταγμένες αρμονίας του σύμπαντος.   
             Και ως δεύτερη αρχή  την μέγιστη αξιοποίηση, ζύμωση  και σύνθεση των καλλιτεχνικών αρετών και συναισθημάτων στο έπακρο όσον αφορά την ποιότητα, το ζήλο, το μεράκι, το ενδιαφέρον και την εργατικότητα του ανθρώπινου παράγοντα, επώνυμου ή ανώνυμου, ειδικού ή μη ειδικού, μηχανικού, τεχνίτη, εργάτη,  ως κυρίαρχου συντελεστή  έμπνευσης,  δημιουργίας και εκτέλεσης.
             Δεν είναι τυχαίο το γνωμικό όποιος εργάζεται με τα χέρια είναι εργάτης, όποιος εργάζεται με τα χέρια και το μυαλό είναι τεχνίτης  και όποιος εργάζεται με τα χέρια με το μυαλό και με την καρδιά  είναι καλλιτέχνης.

            Ούτε είναι τυχαία η παρότρυνση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ   Αν ένας άνθρωπος κληθεί να γίνει οδοκαθαριστής, θα πρέπει να σκουπίζει τους δρόμους όπως ζωγράφιζε ο Μιχαήλ ΄Αγγελος  η όπως συνέθετε μουσική ο Μπετόβεν η όπως έγραφε ποίηση ο Σαίξπηρ.   Θα πρέπει να σκουπίζει τους δρόμους τόσο καλά, που ολόκληρος ο ουρανός και η γη θα σταματήσουν και θα πουν οτι εδώ έζησε ένας σπουδαίος οδοκαθαριστής που έκανε καλά τη δουλειά του. 
            Τα Τρίκαλα είναι  γεννημένα μέσα στο ωραίο αφού γραμματολογικά είναι συστατικό περιεχόμενο τριών καλών. Παραδοσιακά έχουν δοθεί  πολλοί χαρακτηρισμοί αυτής της τριπλής πλέξης.  Με την ευκαιρία  της αισθητικής ανάλυσης που μας έδωσε ο Κώστας Μπαρούτας με το εξαιρετικό βιβλίο του, μορφώνεται η βασική  τριλογία που   συνιστά το αισθητικό υπόβαθρο και  οικοδόμημα της πόλης.               
            Η παλαιά  πόλη με το βυζαντινό κάστρο, τις εκκλησίες και  την παραδοσιακή συνοικία Βαρούσι,   το αριστοτεχνικό  πολεοδομικό σχέδιο  του 1885 και το συμπληρωματικό  και αναθεωρητικό  αργότερα,  σχέδιο του 1937,   το πληθωρικό φυσιογνωμικό και γεωγραφικό  προφίλ της πόλης με την πεδιάδα και τους λόφους, με τις οπτικές φυγές προς Καλαμπάκα-Μετέωρα και Κόζιακα και   επίκεντρο το Ληθαίο ποταμό.
           Πάνω σ αυτόν τον καμβά  δομήθηκε κυρίως πριν το 1940  μια πόλη  με πολλές αρετές. Παράγωγα  αυτού του υποβάθρου  είναι η εξαιρετική ρυμοτομία της πόλης, τα πολλά και ξεχωριστά οικοδομήματα, τα  νεοκλασικά  κτίσματα,  τα γλυπτά και τα αγάλματα των ηρώων της τοπικής ιστορίας, που αντανακλούν το πνεύμα και το αποτύπωμα μιας δημιουργικής κοινωνίας που προπολεμικά μεγαλούργησε. 
              Ίσως αυτό το "μεγαλούργησε" πολλοί και από μας να μην το πιστεύουν  και να το προσπερνάνε.
              Θα αναφέρω τα λόγια του Γάλλου φιλοσόφου Ανρί Μπερξόν  από μια μελέτη του, που εξετάζει την άμεση σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον εξωτερικό κόσμο, στο περιβάλλον μας και στη σκέψη μας, για να δείξω πως υποτιμούμε συχνά  τον περιβάλλοντα  χώρο μας από την καταλυτική συνήθεια της καθημερινότητας.         Όταν για πρώτη φορά περιφέρομαι σε μια πόλη , ας πούμε , που πρόκειται να διαμείνω ,τα πράγματα που με περιβάλλουν παράγουν σε μένα ταυτόχρονα μια εντύπωση που προορίζεται να διαρκέσει και μια άλλη που θα μεταβάλλεται αδιάκοπα. Κάθε μέρα βλέπω τα ίδια σπίτια και καθώς ξέρω πως πρόκειται για τα ίδια αντικείμενα, τα προσδιορίζω σταθερά με το ίδιο όνομα και νομίζω επίσης ότι μου εμφανίζονται πάντοτε κατά τον ίδιο τρόπο.   Εν τούτοις αν ύστερα από ένα μακρό χρονικό διάστημα αναλογιστώ την εντύπωση που δοκίμασα τα πρώτα χρόνια εκπλήσσομαι από μια αλλαγή, μοναδική, ανεξήγητη και κυρίως δύσκολη να την εκφράσει κανείς που έχει συντελεσθεί στην ίδια την εντύπωση. Μοιάζει σαν αυτά τα αντικείμενα  να δέχτηκαν κάτι από την συνειδητή ύπαρξή μου.  Έζησαν και γέρασαν, όπως εγώ. Δεν πρόκειται εδώ για μια αυταπάτη  γιατί, αν η εντύπωση του σήμερα ήταν απολύτως ταυτόσημη μ αυτήν του χτές, ποια διαφορά θα υπήρχε ανάμεσα στο αντιλαμβάνομαι και στο αναγνωρίζω, στο μαθαίνω και στο θυμάμαι. Ωστόσο αυτή η διαφορά δεν γίνεται αντιληπτή από τους περισσότερους… Η αιτία βρίσκεται στο ότι η εξωτερική και, ας το πούμε έτσι, κοινωνική μας ζωή έχει για μας μεγαλύτερη πρακτική σημασία από την εσωτερική και προσωπική μας ύπαρξη. Έχουμε την ενστικτώδη τάση να στερεοποιούμε τις εντυπώσεις μας για να τις εκφράσουμε με τη γλώσσα. Γι αυτό συγχέουμε ακόμη και το αίσθημα, το οποίο είναι σε αδιάκοπο γίγνεσθαι, με το εξωτερικό και διαρκές αντικείμενό του, κυρίως με τη λέξη που εκφράζει το αντικείμενο.        
                 Έτσι για να αποφύγουμε την παγίδα της καθημερινότητας δεν έχουμε παρά, όλοι μας, να πυκνώσουμε τις εντυπώσεις και να διασταυρώσουμε  τα δρομολόγια. Μ αυτόν τον τρόπο  οι πολλαπλασιασμένες εντυπώσεις και εικόνες διατηρούν τη φρεσκάδα τους και δεν στερεοποιούνται  και το σπουδαιότερο σπάζουν τον εθισμό του ωραίου που κουράζει την σκέψη και τη μνήμη σε σημείο να περνούν απαρατήρητα σπουδαία επιτεύγματα της δράσης, της τέχνης και της τεχνικής.  Ή να γράψουμε ένα βιβλίο.  Αυτό έκανε ο Κώστας Μπαρούτας για να μας υπενθυμίσει ότι εδώ σ αυτό τον τόπο έγινε μια μεγάλη και πετυχημένη προσπάθεια  για την αισθητική ποιότητα της πόλης  και το σπουδαιότερο υπάρχουν σήμερα πολλές φανερές αποδείξεις του έργου που συντελέστηκε τα περασμένα χρόνια.         
               Η εποχή του νεοκλασικισμού χάραξε το αισθητικό προφίλ της πόλης. Από την ανυπαρξία, από την μη πόλη εισήλθαμε απότομα στην ευρωπαϊκή αντίληψη της νέας πολεοδομίας και των νέων αρχιτεκτονικών τάσεων, οι οποίες υιοθετήθηκαν ακαριαία ως νομοτελειακή συνέπεια του καταπιεσμένου οιστρογόνου πνεύματος και της φυλετικής υπεροχής έναντι των νωθρών και καθυστερημένων κατακτητών.   Οι πρόσφατοι πρόγονοί μας  περιμένανε εναγωνίως  την ώρα της ελευθερίας για να δημιουργήσουν και να δείξουν τι πραγματικά αξίζουν .   Γιατί η δημιουργία ελέχθη ότι  είναι η ελευθερία της ελευθερίας.  Πολλά στοιχεία συμβάδιζαν με το νεομπαρόκ.  Αλλά σε μια αναλογία και μικροκλίμακα πόλης μεσαίου μεγέθους,  επιθυμητή κατά τον Αριστοτέλη, ήρθαν όλα και έδεσαν  με την κοινωνική και  οικονομική ζωή και τις πολιτισμικές αξίες  και το ανανεωτικό πνεύμα της εποχής κυρίως του μεσοπολέμου.
            Σπουδαίοι αρχιτέκτονες έδωσαν τις γνώσεις και το πνεύμα τους και σημάδεψαν το αισθητικό περιεχόμενο της πόλης :   Σινάν,   Μένανδρος Ποτέσσαρος,  Σαδούκας, Αλέξανδρος Νικολούδης, Βασίλειος Κουρεμένος, Σεισόπουλος,  Κυπριανός Μπίρης, Θεόδωρος Ραφανίδης και αρκετοί νεώτεροι τις τελευταίες δεκαετίες.
             Κυρίαρχος φορέας πολεοδομικών παρεμβάσεων, ανάδειξης και προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, θεσμικά και εκτελεστικά, είναι ο Δήμος ως φορέας τοπικής αυτοδιοίκησης με τις οργανωμένες και πλήρως στελεχωμένες Τεχνικές, Πολεοδομικές και Γεωπονικές του υπηρεσίες και οι υπηρεσίες Αρχαιολογίας και Νεωτέρων μνημείων του  ΥΠΠΟ  και οι υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ.
                Πριν το 1940 κηρύχτηκαν διατηρητέα μνημεία  το Βυζαντινό Φρούριο  το έτος 1922   και το Τέμενος Οσμάν Σαχτ  (Κουρσούμ τζαμί) το έτος  1936.
               Από την Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων από το 1949 μέχρι το 1997 κηρύχτηκαν ένδεκα  11  μνημεία,   κυρίως εκκλησίες.   (Υπάρχει η αρχαιολογική συλλογή Τρίκκης)
               Από την Εφορία νεωτέρων μνημείων κηρύχτηκαν διατηρητέα κτίσματα                        την δεκαετία  1950-60   0,   Την δεκαετία 1960-70     1,  την δεκαετία    1970-80      1,   την δεκαετία  1980-90  10, την δεκαετία  1990-00    20,  την δεκαετία2000-10  1.
               Δηλαδή  το αισθητικό κέντρισμα της πολιτείας εκδηλώθηκε μετά το 1980 με τον χαρακτηρισμό των  31 από τα 33 διατηρητέα κτίσματα τα αποκαλούμενα πλέον από άποψη αισθητική και λειτουργική  μικρά ανάκτορα και  με τις δυνατότητες ανακατασκευών  τις οποίες παρέχει η σύγχρονη  τεχνική επιστήμη μπορεί να εξασφαλίσουν ποιότητα κατοικίας υψηλών προδιαγραφών.   Όψιμη αναγνώριση αισθητικού αποτελέσματος για μια πόλη και μια περιοχή που θα μπορούσε να της απονεμηθεί ο τίτλος  της πρώτης και πλουσιότερης πολιτιστικής και θρησκευτικής αρχιτεκτονικής  κληρονομιάς της Ελλάδος.
              Θα αναφέρω τηλεγραφικά μερικά από όσα  τόσο λεπτομερειακά περιγράφει, σε απόλυτο συνδυασμό με την παγκόσμια και πανελλήνια αρχιτεκτονική διανόηση και κουλτούρα των ημερίδων, συνεδρίων πολιτιστικής κληρονομιάς, ειδικών ευρωπαϊκών συναντήσεων  Habitat  και το σύγχρονο  πολεοδομικό γίγνεσθαι, ο συγγραφέας Κώστας Μπαρούτας.
   Θεσμικά    
                Διάταγμα προστασίας της συνοικίας Βαρούσι το 1979 
                Γενικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός το 1984 και επεκτάσεις σχεδίου πόλεως
                Καθορισμός όρων δόμησης του παλαιού Εμπορικού Κέντρου το 1997 και αισθητική και λειτουργική ανάδειξη της περιοχής Μανάβικα
                Η μείωση του συντελεστή δόμησης  το 1997 μαζί με δέσμη 21 προτάσεων για την βελτίωση των συνθηκών της πόλης.
               Η  ανάδειξη του Ασκληπιού του πρώτου γιατρού της ανθρωπότητας με Πανελλήνιο αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό διαγωνισμό γεγονός που συνιστά  τριλογία, γλυπτού, γεφυροπλατείας και  βραβευμένου  ιστορικού βιβλίου, ως απόλυτη επιβεβαίωση πατρότητας και  διάλυσης πάσης αμφιβολίας.          
                Οι μελέτες των ποταμών Ληθαίου με αρχική την μελέτη του Κανταρτζή, αργότερα  (της ομάδας μηχανικών Λ.Παγώνη, Ε.Μισιάκα, Ν Λέγγα ) και προσφάτως  του καθηγητή του Α Π Θ  Κων.Οικονόμου  και του ποταμού Αγιαμονιώτη   (της ομάδας μηχανικών Π. Γραμματόπουλος- Πανουσάκης  κλπ) 
                Η σπουδαία πιλοτική μελέτη για το Βαρούσι των μηχανικών της ομάδας Γ. Χατζηστεργίου
                Η  στέγαση σε ξεχωριστούς χώρους  του σπάνιου αισθητικού θησαυρού των εσωτερικών χώρων, των συλλογών των εξαιρετικών ζωγράφων Μάρκελλου, Κατσικογιάννη, Καταφυγιώτη, Καρρά.
                Η  έρευνα και καταγραφή της τοπικής ιστορίας και ποίησης  μέσω των εκδόσεων του Τρικαλινού Ημερολογίου, αλλά και άλλων δραστήριων φορέων, του Φ.Ι.Λ.Ο.Σ, του ιδρύματος πολιτισμού Κλιάφα, και μέσω των εργασιών πολλών εμπνευσμένων τοπικών συγγραφέων και ερευνητών.  
 Η διαφύλαξη και προβολή του μοναδικού και πλουσιότατου αποθέματος της μουσικής παιδείας και παραγωγής  των τρικαλινών στιχουργών, μουσουργών, τραγουδιστών, χορωδιών.
                Η αισθητή καλλιτεχνική παρουσία των εξαιρετικών τοπικών χορευτικών συγκροτημάτων που καλλιεργούν και προβάλλουν πανελλήνια και όχι μόνο την τέχνη του χορού και της παράδοσης    (αυτές δεν είναι χορεύτριες, αυτές είναι βασίλισσες που βγήκαν από τα ανάκτορα της παράδοσης)
          Ανάδειξη και προστασία από Δήμο
          Λαογραφικό Μουσείο και Δημοτική Πινακοθήκη,    Τέμενος Οσμάν Σαχτ,    Μύλος Ματσόπουλου,   Δωροθέα  Σχολή,    Καστρακίδειο, Πελέκειο, Κτήριο του ιδρύματος Λεωνίδα Μακρή,  Φρούριο και Πύργος Ρολογιού,  Η αισθητική ανάδειξη, η αστική αναζωογόνηση  και αναβάθμιση της υποβαθμισμένης συνοικίας Αγίου Οικουμενίου (Σεισμοπλήκτων) μέσω του Γ ΚΠΣ,  η εικαστική και ταυτόχρονα πιλοτική  παρέμβαση στα Μανάβικα κατά τα πρότυπα της πρωτοπόρου Λυών,  η αγορά παραδοσιακών ακινήτων στο Βαρούσι, η ανάδειξη και αξιοποίηση των παλαιών Φυλακών, η εν δυνάμει μουσειακή ανάδειξη του μηχανολογικού εξοπλισμού του Μύλου Ματσόπουλου,  
          Ανάδειξη και προστασία από άλλους Φορείς
              Οι θαυμάσιοι δίδυμοι  Στρατώνες (1600 τ.μ. έκαστος) με το περίφημο Ηρώο, η Λέσχη Αξιωματικών, το παλαιό και το μοντέρνο κτήριο των   Δικαστηρίων,   Ο  Σιδ. Σταθμός,  Η   Αγροτική Τράπεζα.
               Οι αισθητικές αναδείξεις  και αξιοποιήσεις πολλών ιδιωτικών οικοδομών και συγκροτημάτων  με δαπάνες των ίδιων των ιδιοκτητών( Το Συγκρότημα Κλιάφα, Το Πανελλήνιον, Η Πίνδος, Το Αρχοντικό Τσανάκα, Το αρχοντικό Νακόπουλου,  πολλές επαύλεις ιδιαιτέρου κάλλους κλπ )
                Η κατασκευή πολλών σπουδαίων ναών κατά τους εκκλησιαστικούς ρυθμούς  (Αγ. Νικολάου, Αγ. Νικολάου εκ Μετσόβου, Αγ. Νεκταρίου,  Σαραγίων, Αγ. Γεωργίου στα Αμπελάκια.
             Άλλες παρεμβάσεις
Σημαντικό είναι το εμπορικό κέντρο με τα θαυμάσια μανάβικα. Στο Εμπορικό κέντρο με τα χαμηλά κτίσματα ισχύει το  αντίστροφο από ότι ισχύει στις μεγάλες πόλεις με τους ουρανοξύστες στα περίφημα City.  Χαρακτηριστικό και πρωτοποριακό πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό θέμα για μελέτη και εφαρμογή. Πιλοτική εφαρμογή έγινε με τις  ALPHA BANK και ATTICA BANK.
              Η σχεδόν καθολική επιβολή στεγών σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα.
             Τα εξαιρετικά οικοδομήματα υψηλής ποιότητας ζωής, που ανεγείρονται στις περιοχές χαμηλών συντελεστών ή στις νεονταχθείσες περιοχές στις συνοικίες και τους συνοικισμούς του Δήμου  πέριξ της πόλης με τις θαυμάσιες μεγάλες αυλές και κήπους που τα περιβάλλουν. ( Πρότυπα δορυφορικά προάστια-κηπουπόλεις )
           Και ορισμένα που ακόμη δεν έγιναν 
 Ενοποίηση των ακαλύπτων χώρων των οικοδομικών τετραγώνων,
 Δεν έχει κηρυχθεί διατηρητέο το θαυμάσιο οικοδόμημα του Ε  Δημοτικού Σχολείου έργο του αρχιτέκτονα και Ακαδημαϊκού Βασ. Κουρεμένου από το έτος 1932.
Η χρόνια, μη τιμητική και αιδήμονα εκκρεμότητα με το αντιαισθητική εικόνα του συγκροτήματος της ΚΟΜΔΕ πρέπει κάποτε να σταματήσει. Αυτός ο πολύτιμος αστικός χώρος απαιτεί αφ εαυτού του αξιοποίηση.
 Ο Μένανδρος Ποτέσσαρος σχεδίασε το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο και όλους τους δρόμους της πόλης χωρίς να κρατήσει κάποιον για τον εαυτό του.
Να θεσπισθεί μεταφορά του συντελεστή δόμησης για άρση αδικιών ταυτόχρονα  με την πράξη διατήρησης του ακινήτου.
               Εισήλθαμε την μεταπολεμική περίοδο στην εποχή της κυριαρχίας του αναγκαίου, των μεγάλων συντελεστών,  των μεγάλων όγκων και της αντιπαροχής ως απότοκα ταχείας ικανοποίησης των πιεστικών αναγκών που έφερε  η περίοδος των μεγάλων εσωτερικών μεταναστευτικών ρευμάτων.  Η αισθητική πνίγηκε στο ρεύμα της αστυφιλίας.  Επιχειρήθηκε να απλοποιηθούν οι μορφές με λιτές γραμμές και με τη χρήση των νέων υλικών σε μια προσπάθεια να γίνει συμπαθές το μη συμπαθές.
              Η νέα γενιά των αρχιτεκτόνων και των καλλιτεχνών μέσα από τις διαδικασίες και τις φόρμες  που προδιαγράφουν τόσο οι νόμοι περί μελετών και μελετητικών γραφείων όσο και οι καθιερωμένοι πλέον  Αρχιτεκτονικοί και Καλλιτεχνικοί διαγωνισμοί, για έργα κυρίως των φορέων  του Δημοσίου τομέα, αγωνίζεται με υγιή ανταγωνισμό και  ομαδική συνεργασία  να πετύχει το καλλίτερο. Υπάρχουν πολλά καλά νέα κτίρια στην πόλη μας  που αναφέρονται στο βιβλίο κολακευτικά από τον συγγραφέα.  (Δικαστήρια, Νοσοκομείο, κτήριο Μητροπόλεως, το μοντέρνο συγκρότημα του Κ Τ Ε Λ )    
           Στον ιδιωτικό τομέα οι νέοι αρχιτέκτονες πασχίζουν  να επιβάλλουν νέο προφίλ  και να  συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.   Δημιουργείται έτσι ένα καινούργιο δομικό περιβάλλον με τις νέες αρχές της επιστήμης. Ας σταθούμε  με επιφύλαξη απέναντι στο καινούργιο στάτους και ας αναμένουμε την σταθεροποίηση του Γ Ο Κ και μεγαλύτερη προνοητικότητα από την πολιτεία, ή την  κυριαρχία νέων ρευμάτων   για μια καλλίτερη έκφραση.  Δεν γνωρίζω όμως ποια θα είναι η πρώτη  πολυκατοικία που θα  κηρυχθεί  διατηρητέα!
            Κυρίαρχο αίτημα του συγγραφέα είναι η ίδρυση Αρχαιολογικού Μουσείου. Πρόσφατα η γειτονική Καρδίτσα εγκαινίασε το Αρχαιολογικό Μουσείο της.  Οι φιλότιμες αλλά  αναποτελεσματικές προσπάθειες του παρελθόντος πρέπει να καταλήξουν σε αποτέλεσμα. Να δημιουργηθεί το Πάνθεο της αισθητικής της πόλης των Τρικάλων. Το κινητό ιστορικό και αισθητικό προϊόν πρέπει να συγκεντρωθεί και να στεγαστεί σε ενιαίο χώρο να έρχεται ο κόσμος να το απολαμβάνει. Έχω την αίσθηση ότι η διασπορά δεν ωφέλησε. Μέχρι τότε να ψηφιοποιηθεί με την συνδρομή των νέων τεχνολογιών και  του πολύτιμου εργαλείου που διαθέτουμε, του e-Trikala  και να  δημιουργήσει  ένα δικό του ιστότοπο (Site) στο διαδίκτυο ώστε  να πάει αυτό το εξαιρετικό προϊόν στα σπίτια όλου του κόσμου. Δεν αρκεί να είσαι από τις εξυπνότερες πόλεις του κόσμου. Πρέπει και να το αποδεικνύεις. 
          Ο Κώστας Μπαρούτας  με συγγραφική δεξιοτεχνία και σχολαστική ιστορική  έρευνα αποκαλύπτει αυτά τα πολλά επιτεύγματα αλλά και ασκεί καλόπιστη και σωφρονιστική κριτική για  τις αστοχίες, λάθη και παραλείψεις της αισθητικής  της πόλης μας. Υπό την έννοια αυτή συμβάλλει καθοριστικά  στην προαγωγή της δημόσιας καλαισθησίας
          Και ο Γάλλος  συγγραφέας και ζωγράφος  Μαξ Ζακόμπ  είπε:        Η αισθητική είναι η επιστήμη του αισθήματος.   Και όποιος θα εκλεπτύνει τη δημόσια καλαισθησία θα είναι  δημόσιος ευεργέτης
          Την πόλη αυτή την τίμησε με το παραπάνω ο συγγραφέας με την συγγραφή του βιβλίου          Η Αισθητική των Τρικάλων   συμβάλλοντας  στην ανάδειξη της πτυχής  της καλαισθησίας και της λεπτότητας  των δομών και των κατασκευών που σημάδεψαν την πόλη.
             Αυτό το βιβλίο το περιμέναμε, το περίμενε η πόλη των Τρικάλων, είναι γέννημα της τοπικής κοινωνίας, είναι το έπαθλο της υστεροφημίας των κατοίκων της.  Αν υπήρχε αυτό το βιβλίο πριν από σαράντα χρόνια τότε τα Τρίκαλα θα ήταν σήμερα,  από αισθητική άποψη, σε ακόμη καλύτερο επίπεδο. Ευχαριστούμε τον Κώστα Μπαρούτα και τον συγχαίρουμε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  Ε. ΚΑΤΣΑΡΟΣ        ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ  2012




 Οι δήμαρχοι λογοδοτούν στο λαό  και απολογούνται για τα τεχνικά έργα τους  ( αποσπάσματα-περιλήψεις πεπραγμένων)

Κ. Δ. ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ     Ι

 

ΑΘ. ΤΡΙΓΩΝΗΣ

 

Κ. Δ.  ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ     ΙΙ

 

 

Γ.  ΣΠΑΘΗΣ

  ΑΠΟ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΙΧΑΛΗ  ΤΑΜΗΛΟΥ