Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Χτίστε γέφυρες


  πρελούντιο

         Η γέφυρα ενώνει, απλοποιεί, δαμάζει, ομορφαίνει, γοητεύει,
          η γέφυρα ξεπερνά, διευκολύνει, καλμάρει, ημερεύει
          η γέφυρα συντομεύει απόσταση,  χρόνο, υπερβαίνει   ποτάμια, θάλασσες,  κοιλάδες,  βουνά. 
         Το τεχνικό μέσο ανακούφισης που ξεπερνά γρήγορα φυσική δυσκολία, παρέχει ασφάλεια, σιγουριά, δεσπόζει στο χώρο, αντέχει στο χρόνο.
           Η γέφυρα είναι μνημείο, έργο τέχνης, μεγαλοπρέπεια, ιπτάμενη αισθητική προβολή στο χώρο,
           Χρησιμότατες, πανέμορφες,  αέρινες  και εκπληκτικές κατασκευές  όλων των υλικών, των χρήσεων  και των τεχνοτροπιών. 
          Επίπεδες, καμπυλωτές, τοξωτές, κινητές, ξύλινες,  πέτρινες, μεταλλικές,  τσιμεντένιες,  καλωδιακές, ανηρτημένες,  προεντεταμένες,  έμπλεκτες, ενισχυμένες.
          Λαξευτές και στολισμένες με περίτεχνα σχήματα, καλλιτεχνικά κιγκλιδώματα, φωτιστικά, γλυπτά, δαντελωτές κατασκευές και αγάλματα.    
          Μπορεί σουρεαλιστικά να είναι και να γίνει,  γέφυρα  ονείρου,  επικοινωνίας,  αγάπης,  ελπίδας,   χαράς,  φιλίας,  μύθου και  φαντασίας, γέφυρα στεναγμών και θλίψης,  γέφυρα  μετάβασης  και  περάσματος.




  Ιστορικό
         Οι γέφυρες είναι αρχαιότατο είδος κατασκευών. Οι πρώτες μορφές ήσαν ξύλινες με κορμούς  δένδρων, στηριζόμενες  στα άκρα του  γεφυρωμένου κωλύματος ανηρτημένες με φυτικά σχοινιά,  η ήσαν μεγάλες πλακοειδείς λίθοι στηριζόμενοι επί στοιχειωδών βάθρων.
        Από το 600 π.Χ. άρχισαν να κατασκευάζονται και λίθινες (θολωτές) που    υπάρχουν και σήμερα και οι οποίες παρουσίασαν μεγάλη ανάπτυξη κατά την Ρωμαϊκή περίοδο (γεφυρώνεται ο Δούναβης).   
        Αργότερα και  μέχρι τον τελευταίο αιώνα έγιναν κομψότατες λίθινες γέφυρες που χαρακτηρίστηκαν περίτεχνα μνημεία κάλλους και αισθητικής.
        Περί  το τέλος του 17ου και στις αρχές του 18ου αιώνα εμφανίζονται οι πρώτες σιδηρές γέφυρες.  Κατά τα τέλη του 18ου και τον 19ο αιώνα με την παράλληλη ανάπτυξη του σιδηροδρόμου  εγκαινιάζεται νέα εποχή στη γεφυροποιία  και ιδιαίτερα στις μεταλλικές  οδικές γέφυρες.
Κατά τας αρχάς του 20ου αιώνα εισάγεται το  οπλισμένο σκυρόδεμα στην γεφυροποιία που δίνει νέες δυνατότητες για γρήγορες κατασκευές και μεγάλα ανοίγματα.  Ακολουθεί επαναστατική  πρόοδος  με αποκορύφωμα τη χρήση του προεντεταμένου σκυροδέματος  για μεγαλύτερα  ανοίγματα γεφυρών, χωρίς πολλά βάθρα.  Παράλληλα  οι μεταλλικές γέφυρες γνωρίζουν  μεγάλη ανάπτυξη ενώ οι λίθινες και οι ξύλινες όλο και λιγοστεύουν.

     
Δείγμα υψηλής αισθητικής η  παλαιά πέτρινη γέφυρα Μαρούγκαινας  

Η σημερινή πεζογέφυρα (Κιτριλάκη) μόνο λειτουργικές ανάγκες εξυπηρετεί.


ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΛΗΘΑΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ

Η κομψότατη και ιστορική μεταλλική γέφυρα  κατασκευάστηκε το 1886 από Γάλλους μηχανικούς και ένωσε, ως κοινό, ασφαλές και σύγχρονο κτήμα όλων, την παλαιά με την νέα πόλη. 
Για την εποχή εκείνη ήταν μεγαλούργημα και κομψοτέχνημα και υποδήλωνε την κυριαρχία του σιδήρου ως  κατάλληλου, ισχυρού, κομψού, ελατού και όλκιμου υλικού στις δομικές κατασκευές και θα μπορούσε να ειπωθεί με αρκετή πειθώ ότι απετέλεσε τον προπομπό τεχνικών εξελίξεων στον Ευρωπαϊκό χώρο  κατ αναλογία, εικόνα και ομοίωση για  την γέφυρα του Αλεξάνδρου ΙΙΙ στο Παρίσι και  τον ιδεολογικό  συμβολισμό του πύργου του Eiffel (1889).
Η αριστουργηματική αυτή κατασκευή ήταν ο απότοκος και η απόλυτη επικράτηση της νέας βιομηχανικής αρχιτεκτονικής και   δομοστατικής τεχνικής ως  επιβεβαίωση του δυναμισμού και της κυριαρχίας της εν εξελίξει βιομηχανικής εποχής, της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας  που άλλαξε τον ρου της νεώτερης ιστορίας της ανθρωπότητας με την αλματώδη  μετάβαση από τον στατικό και στείρο φεουδαρχισμό στην προοδευτική αστικοποίηση.
Τα σιδηρά πλαίσια της γέφυρας κατασκευάστηκαν σε εργοστάσιο της Γαλλίας και μεταφέρθηκαν στα Τρίκαλα από το λιμάνι του Βόλου, προφανώς μέσω της νέας τότε σιδηροδρομικής γραμμής,  τοποθετήθηκαν και συναρμολογήθηκαν, επί τόπου του έργου,  εξ ολοκλήρου από ειδικευμένους Γάλλους τεχνικούς. Το γεγονός αυτό και μόνο δείχνει τις προοπτικές που διανοίγονταν τότε για την πόλη μας και την  περιοχή μας.
 Και η πόλη μας και η περιοχή μας, με την εξέλιξη που παρουσίασε,  δεν τις διέψευσε.
Η γέφυρα είναι και σήμερα κομψοτέχνημα ο δε χρόνος της προσδίδει μείζονα  ιστορικότητα και  μεγαλοπρέπεια.
Τι να πρωτοθαυμάσεις?   Την άριστη χωροταξία τοποθέτησης, τον συμβολικό και ουσιαστικό χαρακτήρα της ενώσεως, την άψογη αναλογία μήκους γέφυρας και παραβολικού βέλους,  τα έξη μολυβένιου χρώματος  μεταλλικά  παραβολικά τόξα του κύριου φορέα της γέφυρας, τις εξαιρετικές διακοσμητικές και χρυσοστόλιστες  μπορντούρες στις μετώπες των ακραίων τόξων, τα λεπτά και διακριτικά στηρίγματα του οριζόντιου φορέα, τα μαιανδρικού τύπου ανάγλυφα που τα ενώνουν τα συμπληρωματικά τετράγωνα  διακοσμητικά στοιχεία στις εκατέρωθεν όψεις του οριζόντιου φορέα και τους δύο κεντρικούς βασιλικούς θυρεούς στη μέση της γέφυρας, τα καλλιτεχνικά  χυτοσιδηρά κιγκλιδώματα με τις σμιλευμένες  κουπαστές, τα λίθινα βάθρα με τις συναρμογές των σιδηρών στοιχείων στις  λαξευμένες πέτρες?
 Με την συντελεσθείσα πρόσφατα  αφαίρεση βάρους και όγκων  όλα συνθέτουν πλέον  ένα λεπτεπίλεπτο και πανάλαφρο δαντελλωτό σύνολο αισθητικής και  αρμονίας μεταλλικών κατασκευών και τεχνικής  που καθιστά τη γέφυρα διάφανη και ιπτάμενη.
 Η λεπτότητα των γραμμών και η πλαστικότητα των όγκων από όλες τις οπτικές γωνίες δίνουν την αίσθηση της αέρινης κατασκευής που στηρίζεται στην τελειότητα.
 Από τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες και το τελικό σύνολο, ακούγεται η φωνή της εποχής  εκείνης που περιγράφει   ότι ο  νέος τεχνικός κόσμος που γεννιόταν τότε σίγουρα έδειχνε τον καλλίτερο εαυτό του και  είχε την έμπνευση, τη γνώση, την θέληση, την τόλμη  και τη φιλοδοξία να δημιουργεί τις ασφαλείς  προϋποθέσεις του ελπιδοφόρου  μέλλοντος  για το παρόν και τις επόμενες γενιές.       
Μετά από 110 χρόνια! (το έτος 1996) η Ελληνική πολιτεία κήρυξε τη γέφυρα  ιστορικό διατηρητέο μνημείο με το σκεπτικό… 
"ότι αποτελεί αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα μεταλλικής γέφυρας του τέλους του περασμένου αιώνα στην περιοχή, απαραίτητο για την μελέτη της ιστορίας και της εξέλιξης της Βιομηχανικής Αρχιτεκτονικής, επίσης δε, είναι σημαντικό σημείο αναφοράς άμεσα συνδεδεμένο με τις μνήμες των κατοίκων της περιοχής."
Η υπεραιωνόβια γέφυρα απέκτησε τίτλο ομορφιάς και  επίσημα αποκατεστάθη αισθητικά εις το διηνεκές.
Αυτή η γέφυρα είναι μοναδική, δεν μπορεί να αναπαραχθεί ούτε ως προς τα υλικά, ούτε ως προς την τεχνική, ούτε ως προς το αρχιτεκτονικό ύφος, μπορεί μόνο να αποτελεί αριστοτεχνικό συγκριτικό μοντέλο και σημείο αναφοράς προς μίμηση μεγαλοπρέπειας για κάθε άλλη γέφυρα που θα κατασκευάζεται στο ποτάμι.
 Μπορεί να εμπλουτισθεί και να γίνει ακόμη καλλίτερη?    Και βέβαια μπορεί.  Για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε ο Ασκληπιός από την έναντι νέα γέφυρα  να καμαρώνει τα γλυπτά ή τα αγάλματα των παιδιών του  στα τέσσερα  βάθρα που υπάρχουν στις τέσσερες γωνίες της γέφυρας?
Δεν θα μπορούσε τα φωτιστικά να εναρμονισθούν προς το ύφος και την ιστορία της γέφυρας και ο φωτισμός να  εναλλάσσεται εποχικά και αναλόγως?
Δεν θα μπορούσε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να συντηρείται, να καθαρίζεται,  να φρεσκάρεται και διακριτικά  να τονίζονται όλα τα ορατά  στοιχεία? 
 Δεν θα μπορούσε να αποκτήσει όνομα αντάξιο της εποχής της ή του συμβολισμού της π.χ. γέφυρα της Ενώσεως ή  της Ελευθερίας?
Και ότι άλλο ο πάντα αστείρευτος, πλούσιος, ποιητικός και ευρηματικός ανθρώπινος  νους  μπορεί να διανοηθεί και να παράγει.     

Φωτογραφία του μεσοπολέμου: η κεντρική γέφυρα με φόντο τα ωραία  οικοδομήματα της πλατείας Ρήγα Φεραίου και της οδού Ασκληπιού.

Φωτογραφία ογδόντα χρόνια μετά:     κέντρο πόλης με την κεντρική γέφυρα  πεζοδρομημένη,  (μίξη παλαιάς και νέας πόλης).

Η επίσημη καλλιτεχνική αναγνώριση μετά από 110 χρόνια.


 

        

 





ο συμβολικός θυρεός εκατέρωθεν της γέφυρας   


               










Έγγραφο αποκατάστασης  κιγκλιδωμάτων γεφύρας από πρόσκρουση ΙΧΕ  αυτοκινήτου το 1982  








ΕΦ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 30-5-1996

                 Το 1997 έγινε η πεζοδρόμηση της κεντρικής γέφυρας σε πιστή εφαρμογή της υπάρχουσας κυκλοφοριακής μελέτης, κατ επιταγήν του Γενικού  Πολεοδομικού  Σχεδίου του έτους 1985  και του οικονομικού  προγράμματος ΣΑΝΑ/2 .
           Έγιναν εργασίες ξαλαφρώματος και  ανακούφισης του φορέα από μεγάλο και περιττό ίδιον βάρος που καταπονούσε μονίμως τη γέφυρα.  Αφαιρέθηκε το παλαιό ασφαλτικό υπόστρωμα μετά της υποβάσεως και αντικαταστάθηκε από λεπτή πλάκα εξ οπλισμένου σκυροδέματος.
          Η επικάλυψη έγινε με σταμπωτό δάπεδο το οποίο δυστυχώς έχει φθαρεί από μηχανήματα αποχιονισμού.
         Αφέθηκαν στην πλάκα του σκυροδέματος τέσσερις οπές διαστάσεων 1χ2 μ. οι οποίες καλύφθηκαν με διαφανή  αλεξίσφαιρα υαλωτά ασφαλείας (πάχους 8 χιλιοστών) ώστε να υπάρχει φωτισμός και να είναι ορατό το ποτάμι και μέσα από τη γέφυρα.
       Απόπειρα τοποθετήσεως δαπέδου εξ ολοκλήρου από γυαλί δεν κατέστη εφικτή για τεχνικούς και οικονομικούς λόγους.   

Ο εντυπωσιακός  μεταλλικός  σκελετός της κεντρικής γέφυρας εκ των κάτω κατά τη φάση της ανακατασκευής το έτος 1997.








 Εφ. Τρικαλινά Νέα 16-7-1997



 Η κεντρική γέφυρα διαμορφωμένη και αποπερατωμένη. Στο βάθος η πανύψηλη σεκόβια της κεντρικής πλατείας.

Η εντυπωσιακή  γέφυρα του Αλεξάνδρου του Γ΄ στο Παρίσι επί του Σηκουάνα με έτος κατασκευής 1900.

Με πολλά κοινά τυπολογικά στοιχεία προσομοιάζει με την κεντρική γέφυρα επί  του Ληθαίου ποταμού στα Τρίκαλα η οποία κατασκευάστηκε νωρίτερα, το έτος 1886,  επίσης από Γάλλους μηχανικούς.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΔΕΛΤΙΑ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΜΕΝΩΝ ΕΡΓΩΝ
   



     μνημειακές αγεφύρωτες εικόνες του παρελθόντος
  Γέφυρα Μαρούγκαινας 1930:   στο βάθος προς τα κατάντη το τέμενος Οσμάν Σαχ

          Γέφυρα Μαρούγκαινας 1940:   στο βάθος προς τα ανάντη ο πύργος του ρολογιού.


ΓΕΦΥΡΑ ΠΑΠΠΑ (ΓΟΥΡΝΑΣ) ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΚΟΡΑΗ. Προεντεταμένη λεπτεπίλεπτη και κομψή οδογέφυρα που κατασκευάστηκε το 1970, σε αντικατάσταση παλαιάς BELLEY, από την υπηρεσία Υδραυλικών Λάρισας.
Σχόλιο της εφημερίδας  ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ 9-7-1940




ΓΕΦΥΡΑ ΤΡΙΚΚΑΙΟΓΛΟΥ  Κατασκευή οδογέφυρας το έτος 1974  στη θέση παλαιάς μεταλλικής που κατέρρευσε το1973 κατά την διέλευση υπερφορτωμένου φορτηγού                (νταλίκας).




ΓΕΦΥΡΑ ΓΚΙΚΑ

Αίτημα της εποχής η κατασκευή γέφυρας στην οδό Γαριβάλδη ή στην οδό Βενιζέλου (Αρεως) στον Άγιο Κωνσταντίνο.  Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΝΩΜΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 1956



Φωτογραφία του διαμορφωμένου Ληθαίου ποταμού και της γέφυρας Γκίκα με σημείο φωτοληψίας την πεζογέφυρα του Αγίου Κωνσταντίνου (στα μέσα της δεκαετίας του 1990)





ΓΕΦΥΡΑ  ΠΕΡΙΟΧΗΣ  ΠΑΣΧΟΥ  ΕΠΙ  ΤΗΣ  ΠΑΛΑΙΑΣ  ΚΟΙΤΗΣ  ΤΟΥ  ΛΗΘΑΙΟΥ  ΣΤΗΝ  ΟΔΟ  ΠΡΟΣ  ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟ  ΡΙΖΑΡΙΟ  



Φωτογραφία της παλαιάς γέφυρας προς Ριζαριό πριν το έτος 1986



 
 Προ του 1986  κυκλοφοριακή  λειτουργία στο δρόμο προς Ριζαριό



Μετά το 1986  κυκλοφοριακή λειτουργία του δρόμου προς Ριζαριό  με τη παραλλαγή και τη  νέα γέφυρα στην παλαιά κοίτη του Ληθαίου.
Πινακίδα με στοιχεία  Διευθύνουσας Δημόσιας Υπηρεσίας, μελετητών και εκτελεστών του έργου.


Ιδιόγραφη εισήγηση απαλλοτρίωσης ιδιοκτησιών για την κατασκευή της γέφυρας.


 





ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ ΟΔΟΓΕΦΥΡΑΣ ΟΔΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ
 
  Η διαπλάτυνση της υφιστάμενης από το 1952, επί της νέας κοίτης του Ληθαίου ποταμού,  γέφυρας της οδού Καρδίτσης έγινε το έτος 1984.     Διευθύνουσα υπηρεσία, επιβλέποντες, ανάδοχοι μελετητές και κατασκευαστές φαίνονται στα παρακάτω αυθεντικά στοιχεία, έγγραφο  και πινακίδα.

                           
Έγκριση συμπληρωματικής πίστωσης
                
 Εφημερίδα ΕΡΕΥΝΑ 16-10-1984






ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ  ΝΕΑΣ ΟΔΟΓΕΦΥΡΑΣ ΣΤΟΝ ΛΗΘΑΙΟ ΠΟΤΑΜΟ ΕΠΙ ΤΗΣ  ΟΔΟΥ   ΓΑΡΙΒΑΛΔΗ

           Πολύ πριν από  την προβλεπόμενη πεζοδρόμηση της οδού Ασκληπιού και την ανακατασκευή και πεζοδρόμηση της μεταλλικής κεντρικής γέφυρας, και στα πλαίσια επαγωγικού σχεδιασμού αποκέντρωσης της κυκλοφορίας των οχημάτων της πόλης, άρχισαν οι διαδικασίες για την κατασκευή νέας οδογέφυρας επί του Ληθαίου ποταμού στην προέκταση της οδού Γαριβάλδη και στη θέση ακριβώς που υπήρχε άκομψη τσιμέντινη πεζογέφυρα.
          Σκοπός της νέας γέφυρας ήταν η δημιουργία νέων δρομολογίων και η συλλογή και  απαγωγή της κυκλοφορίας προς έκκεντρη κατεύθυνση μέσω των οδών Γαριβάλδη-Μιαούλη-Τσιτσάνη  προς το κέντρο και τις λοιπές κατευθύνσεις εντός και εκτός πόλης.
          Από τα παρακάτω ντοκουμέντα φαίνεται η πορεία και η αίσια κατάληξη των προσπαθειών των τοπικών παραγόντων του Δήμου για την ευόδωση του εγχειρήματος σε αγαστή συνεργασία με την Νομαρχία Τρικάλων και την Διεύθυνση Συγκοινωνιακών Έργων Λάρισας ως αρμόδιας υπηρεσίας επί έργων γεφυροποιίας στο Ληθαίο ποταμό. 
          Το έργο κατασκευάστηκε με επιμέλεια και  ταχείς ρυθμούς  το έτος 1986,  και κατά χαρακτηριστική  συγκυρία εκατό χρόνια αργότερα από την κατασκευή της κεντρικής γέφυρας το έτος 1886,  με εργολάβο κατασκευαστή το συντοπίτη πολιτικό μηχανικό, ειδικό επί έργων γεφυροποιίας, Γεώργιο Γιαννούση.







  Ενδεικτική Πρόταση Δήμου
 


Η χρηματοδότηση του έργου από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων



Η στατική μελέτη εφαρμογής της γέφυρας

 









 



Ηλεκτροφωτισμός γεφυρών
Παρατίθεται έγγραφο αίτημα του Δήμου Τρικκαίων για ηλεκτροφωτισμό κεντρικών γεφυρών της πόλης  το οποίο και ικανοποιήθηκε πάραυτα με αποτέλεσμα να αποκτήσουν το έτος 1988  φωτισμό ορατότητας και ασφάλειας πεζών και τροχοφόρων όλες οι γέφυρες της πόλης.


  


Εφημερίδα  ΕΡΕΥΝΑ  25-8-1998







 ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ ΓΕΦΥΡΑΣ ΠΥΡΓΕΤΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΑΓΙΑΜΟΝΙΩΤΗ





ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΟΠΛΑΤΕΙΑ  ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

Ιστορικές αναφορές υπό Στράβωνος
"ΕΤΕΡΟΣ  Δ  ΕΣΤΙΝ  ΛΗΘΑΙΟΣ  ΠΟΤΑΜΟΣ  Ο  ΠΕΡΙ  ΤΡΙΚΚΗΝ ΕΦ  Ω  Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ  ΓΕΝΝΗΘΗΝΑΙ  ΛΕΓΕΤΑΙ"
(ΣΤΡΑΒΩΝ   XIV 647)

"ΕΣΤΙ  Δ  Η ΤΡΙΚΚΗ  ΟΠΟΥ  ΤΟ  ΙΕΡΟΝ  ΤΟΥ  ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    ΤΟ  ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟΝ  ΚΑΙ  ΕΠΙΦΑΝΕΣΤΑΤΟΝ"
(ΣΤΡΑΒΩΝ  Γεωγραφικά IX 5.17 -   C437) 

Από την επιστολή του ιατρού Λεωνίδα Μακρή στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΝΩΜΗ της 24ης Ιουνίου 1956 φαίνεται πόσο παλαιά και σφοδρή ήταν η επιθυμία του Ιατρικού Συλλόγου και της τρικαλινής κοινωνίας για την δημιουργία ανδριάντα του Ασκληπιού στην πόλη μας.        
               


          Υπέρτατο χρέος και στοιχειώδης τιμή, επίσημη αναγνώριση και ευγνωμοσύνη αποτελούν τους βασικούς λόγους που  συνιστούν τις πανανθρώπινες αξίες  ανέγερσης ανδριάντα του Ασκληπιού στην πόλη μας, του πατρός της ιατρικής και  πρώτου γιατρού της ανθρωπότητας γεννηθέντος το 1247 προ Χριστού στον Ληθαίο ποταμό της Ομηρικής Τρίκκης.
          Ο Δήμος Τρικκαίων  υπηρετώντας αρχές και ιδανικά, σεβόμενος την ιερότητα των θεσμών,  των πρωταγωνιστών και των ηρώων της αρχαιότητας,  αναδεικνύοντας το πρωτογενές ιατρικό ιστορικό παρελθόν και εφαρμόζοντας  πιστά  την σύγχρονη επιστημονική δεοντολογία και νομοθεσία,  προκήρυξε, το έτος 1993, πανελλήνιο καλλιτεχνικό και αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τη δημιουργία ανδριάντα του Ασκληπιού στα Τρίκαλα. 
          Στον διαγωνισμό συμμετείχαν εννέα (9) μελετητικά γραφεία της επικράτειας και η επιτροπή του διαγωνισμού, αποτελούμενη από εγνωσμένου κύρους επιστήμονες, επέλεξε την μελετητική ομάδα με  τους Βασιλόπουλο Θεόδωρο γλύπτη για την φιλοτέχνηση του μνημείου  και Πασσά Χάρη αρχιτέκτονα για  τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
          Στο επιλεγέν σημείο τοποθέτησης του μνημείου,  δημιουργήθηκε γεφυροπλατεία   και πεζόδρομος,   το όλο  σύνολο εναρμονίζεται προς την ιστορία και το περιβάλλον,  η δε σχηματιζόμενη κουρτίνα του πίπτοντος νερού  συνδέει το ποτάμι με το άγαλμα ώστε ο Ασκληπιός να προβάλει ως αναδυόμενος εκ του ποταμού όπως η ιστορική παράδοση με πιστότητα μαρτυρεί .
           Η στατική μελέτη του έργου και η εκτέλεση του φορέα της γέφυρας ( πάσσαλοι, σκυρόδεμα  προεντάσεις,  κλπ) έγιναν   από την Τεχνική Εταιρεία  ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ Α.Ε. των Τρικαλινών πολιτικών μηχανικών  Κωνσταντίνου Πατραμάνη και Νικολάου Οικονόμου και διετέθησαν αφιλοκερδώς ως  δωρεά στο Δήμο Τρικκαίων.

           Παρατίθενται αυθεντικά στοιχεία της διαδικασίας του διαγωνισμού (προκήρυξη, επιτροπή διαγωνισμού, πρακτικό επιλογής)  της μελέτης και της εκτέλεσης του συνολικού έργου   (Εργολαβίες, Εργολήπτες, επιβλέποντες μηχανικοί) καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.




 


                                        
   Εφ. ΕΡΕΥΝΑ 11-5-1993 


 Επιστολή των αναδόχων του  διαγωνισμού  για διαδικαστικά ζητήματα




        
      Τεχνική περιγραφή και στοιχεία πεζογέφυρας Ασκληπιού από ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ






 Εφ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 29-5-1996

Εφημερίδα ΕΡΕΥΝΑ 17-7-1998





 

Η πεζογέφυρα του Ασκληπιού με το ορειχάλκινο άγαλμα του Ασκληπιού. 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΔΕΛΤΙΑ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΜΕΝΩΝ ΕΡΓΩΝ
 





 Γέφυρα οδών  Βούλγαρη-Γιώτα  επί του Ληθαίου. 

Η κατασκευή της έλυσε βασικά κυκλοφοριακά προβλήματα και αποκέντρωσε την κυκλοφορία της πόλης προς τα δυτικά μέσω των οδών Γιώτα, Βούλγαρη και Μετεώρων

ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ




Οδογέφυρα επί του Ληθαίου που συνδέει την οδό Γιώτα με την οδό Βούλγαρη



Οδογέφυρα οδού Αρριανού επί του Ληθαίου ποταμού.   
   
 Στην νέα γέφυρα ενσωματώθηκε το φράγμα εκτροπής των νερών προς την παλαιά κοίτη του Ληθαίου,  που είχε κατασκευαστεί από τον ΤΟΕΒ το 1990,  οι μηχανισμοί ανάρτησης και στροφής του ανακλινόμενου μεταλλικού  φράγματος  και η συνοδευτική πεζογέφυρα.
  
 Γέφυρα και οδός  Αρριανού  στην περιοχή Αγίου Κωνσταντίνου



 
 



Η γέφυρα στην περιοχή Αγίου Κωνσταντίνου επί της οδού Αρριανού (κατάντη) με οριακή παροχέτευση πλημμύρας. 
Η ανάγκη κατασκευής ανακουφιστικών αγωγών στο παρακείμενο  φράγμα προς την παλαιά κοίτη του ποταμού άκρως επιτακτική. Φωτο 12-3-2010

ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ




Εντυπωσιακή οδογέφυρα επί του Ληθαίου ποταμού  που συνδέει τις συνοικίες Αγ. Οικουμένιος και Γαλήνη.

    
         Ατυχώς κατά το στάδιο της προεντάσεως,  το έτος 2010,  εμφάνισε ρηγμάτωση σκυροδέματος του ενός σκέλους του  πυλώνα αναρτήσεως  με αποτέλεσμα να σταματήσουν αναγκαστικά οι εργασίες επί της γέφυρας  και να αναζητούνται έκτοτε εναλλακτικές λύσεις προώθησης και αποπεράτωσης του έργου και αποδόσεις ευθυνών στους υπευθύνους της αστοχίας.
          Μελετητής της γέφυρας ήταν ο Παπαϊωάννου Βασίλειος Πολ. Μηχανικός και εργολήπτης κατασκευαστής ο Καρατζούνης Σωτήριος Πολ. Μηχανικός.
 





Η ΓΕΦΥΡΑ ΚΑΡΑΒΟΠΟΡΟΥ

 Η εφημερίδα Αναγέννησις την 2.11.1902 γράφει:

                   Περατωθείσα παραδίδεται εις χρήσιν του κοινού η μεγαλοπρεπής γέφυρα του Πηνειού εις θέσιν Καραβόπορος.
             Η σύνδεσις  συνετελέσθη και η τοποθέτησις των σιδηρών ράβδων, υπολείπεται δε μόνον  η δια σκύρων επίστρωσις.
             Είναι δε μεγαλοπρεπές το θέαμα ταύτης και πανοραματικόν από μακράς αποστάσεις με τα υπεράνω των γραμμών μεγάλα σιδηρά τόξα της. 
             Η γέφυρα αυτή είναι μεγίστης σπουδαιότητος καθόσον συνδέει την επαρχίαν μας με όλους τους ορεινούς δήμους, εξυπηρετεί δε σπουδαίως την συγκοινωνίαν τόσων χιλιάδων ψυχών.


Εφημερίδα ΕΡΕΥΝΑ 21-5-1998    









 (απόσπασμα από το βιβλίο περί συγκοινωνιών του Ν.Κατσόγιαννου )
  

 Συντήρηση και ανακαίνιση σιδηράς γέφυρας στο πάρκο Ματσόπουλου επί του ποταμού Αγιαμονιώτη το έτος 2010.    Ήταν γέφυρα επί της παλαιάς οδού Τρικάλων-Πύλης και σήμερα λειτουργεί ως πεζογέφυρα.



3 σχόλια:

  1. Εξαιρετική παρουσίαση και διαχείρηση του υλίκού. "διατηρηταίο" πόνημα αναγκαίο για τον ιστορικό- μελετητή του μέλλοντος.
    Ασχετο: από ταύλι τι γίνεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή