από το σταύλο στο....ημιμέγαρο και στο μέγαρο
Η ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 1958 ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ
Ρεπορτάζ της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΝΩΜΗ στις 10-6-1958
ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ
1960
1984
2000
Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ
Το Δημαρχείο της πόλης, αφού διέγραψε μια περιφερειακή τροχιά σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης κατέληξε να στηθεί ως ξύλινη κατασκευή, στο χώρο που βρίσκεται σήμερα, μετά το σεισμό του 1954. Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1959 (τη νύχτα 23-24 Νοεμβρίου 1959). Μετά το σεισμό εύλογα τέθηκε θέμα ανέγερσης νέου δημαρχείου. Η εκπόνηση της προμελέτης ανετέθη στον καθηγητή του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου κ. Κυπριανό Μπίρη.
Η αρχιτεκτονική μελέτη προέβλεπε την κατασκευή διωρόφου βασικού κτηρίου 20χ15=300 τετραγωνικών μέτρων, με όψη προς την οδό Ασκληπιού, το οποίο και κατασκευάσθηκε, και παράλληλα την κατασκευή, εν επαφή προς το προηγούμενο κτήριο, αμφιθεάτρου προς την οδό Καποδιστρίου, το οποίο δεν κατασκευάσθηκε.
Στο διαθέσιμο οικόπεδο για την ανέγερση του Δημαρχείου της πόλης προεβλέπετο την εποχή εκείνη και η απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας Μπέλτσιου στη γωνία των οδών Ασκληπιού και Καποδιστρίου όπου ανεγέρθηκε αργότερα πολυώροφη πολυκατοικία, η οποία ουσιαστικά κατέστρεψε τη μεγαλοπρέπεια του χώρου του Δημαρχείου και αποτελεί έκτοτε στίγμα πολεοδομικής επιπολαιότητας και πολιτικού ασυγχώρητου σφάλματος..
Το έτος 1984 (Π.Δ. 5-5-1984 δημοσιευθέντος στο ΦΕΚ 382/27-6-1984) επαναχαρακτηρίσθηκε όλος ο χώρος, σαν χώρος για ανέγερση του Δημαρχείου.
Με τη μορφή του κατασκευασθέντος κτηρίου (20χ15) το Δημαρχείο λειτούργησε επί μία εικοσαπενταετία περίπου μέχρι το 1984.
Από το 1980 με δήμαρχο τον Κ.Παπαστεργίου άρχισε να διαφαίνεται η ανάγκη επέκτασης του Δημαρχείου προς το σκοπό κάλυψης των λειτουργικών αναγκών των υπηρεσιών και των άλλων δραστηριοτήτων του Δήμου.
Συνετάγη τότε προκαταρκτική μελέτη από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου που προέβλεπε τη κατασκευή νέας πτέρυγας προς την πλευρά της Αγροτικής Τράπεζας εμβαδού 400 τετραγωνικών μέτρων με υπόγειο, ισόγειο και όροφο.
Στο ισόγειο το αρχιτεκτονικό σχέδιο προέβλεπε κατά το ήμισυ χώρο βιβλιοθήκης και κατά το άλλο ήμισυ αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, και στον όροφο γραφείο Δημάρχου και αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου μετά των αναγκαίων χώρων υποδοχής και βοηθητικών λειτουργιών.
Η νέα πτέρυγα κατασκευάσθηκε τελικά τη διετία 1984-85, με Δήμαρχο τον Αθ. Τριγώνη, με το σύστημα της αυτεπιστασίας από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου και λειτούργησε το 1986.
Το 2000 έγινε η προσθήκη του 3ου ορόφου του Δημαρχείου, επί Δημάρχου Γεωργίου Σπαθή, με ελαφρά σιδηρά κατασκευή, εμβαδού 700 τετρ. μέτρων όπου στεγάστηκαν αμέσως οι τεχνικές υπηρεσίες και η πολεοδομία του Δήμου.
Έτσι από το Δημαρχείο των 600 τ.μ. του 1975 φθάσαμε το 2000 να διαθέτουμε χώρους συνολικού εμβαδού 2.100 τ.μ. εκτός του υπογείου και παρ όλα ταύτα σήμερα ο διαθέσιμος χώρος να είναι ανεπαρκής για να καλύψει τις ανάγκες του Δήμου που προέκυψαν από την αύξηση των αρμοδιοτήτων, ιδιαίτερα των μητροπολιτικών Δήμων.
Όταν το 1983-1984 άρχισε η σύνταξη της μελέτης είχα επισκεφθεί το Δημαρχείο Λάρισας για να αποκτήσω εικόνα της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου. Χωρίς να θέλω να μειώσω κάτι, η όλη αρχιτεκτονική δομή και πολιτική εικόνα δεν με εξέφραζε. Η πεταλοειδής διάταξη των συμβούλων (εξουσία) με τις πλάτες στραμμένες προς το χώρο του αμφιθεάτρου (λαός), υποδήλωνε την αποκοπή λαού και εξουσίας αντίθετα προς την γενεσιουργό αιτία και τη συστατική πράξη του λαοπρόβλητου θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αναζητούσα τότε μια πιο συγγενική σχέση και διάταξη και για καλή τύχη εκείνη την εποχή (Ιανουάριος 1984) διεξάγονταν βουλευτικές εκλογές στη Δανία και μια εφημερίδα των Αθηνών δημοσίευσε μια φωτογραφία της βουλής της Δανίας.
Αυτό ήταν ! !
Σμικρογραφία της βουλής της Δανίας απέκτησε η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Τρικκαίων!
Την πρόταση υιοθέτησε ο τότε Δήμαρχος κ. Τριγώνης και η διάταξη των 30 εδράνων σε διπλή σειρά έγινε κατά τρόπο ώστε να υπάρχει η επιθυμούμενη αμεσότητα μεταξύ δημοτικών αρχόντων και πολιτών χωρίς να βλάπτεται η διάκριση των δύο αυτών βασικών δημοκρατικών αρχών. Μάλιστα ο κ.Τριγώνης είχε ζητήσει η έδρα του προεδρείου να παραμείνει σχετικά χαμηλή, περίπου στο επίπεδο των δημοτικών συμβούλων, και να μην είναι αισθητά ψηλότερα ώστε να έχει την εξουσιαστική και απόμακρη εικόνα των δικαστηρίων .
Το αμφιθέατρο των 96 θέσεων μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου και επί πλέον η όλη αίθουσα μπορεί να λειτουργήσει και για ημερίδες, μικρά συνέδρια και άλλες πολιτιστικές , κοινωνικές και πολιτικές συγκεντρώσεις. Μπροστά από το αμφιθέατρο διατάχθηκε χώρος για τους εκπροσώπους του τύπου και των ΜΜΕ. Η συνολική χωρητικότητα της αίθουσας, η οποία έχει εμβαδό 170 τετρ.μέτρων, μπορεί να φθάσει τα 180-200 άτομα. Η οροφή έχει κυψελωτή διάταξη με εμφανές σκυρόδεμα και έχει άπλετο φωτισμό. Τους πλευρικούς τοίχους κοσμούν καδραρισμένα πορτραίτα διατελεσάντων δημάρχων.
1. Κωνσταντίνος Ραδινός 1883-1887
2. Γεώργιος Κανούτας 1887-1891 & 1893-1914
3. Παναγιώτης Χατζηγάκης 1914-1928
4. Χρήστος Χατζηγάκης 1928- 1934
6. Θεοδόσιος Θεοδοσόπουλος 1934-1943
7. Στέφανος Παλλαντζάς 1946-1047 & 1955-1959
8. Ιωάννης Μάτης 1959- 1972
Μετά την μεταπολίτευση εθήτευσαν οι παρακάτω δήμαρχοι
9. Μιχαήλ Αγγελος Κυριαζής 1974-1975 (Πρωτοδίκης, ασκών υπηρεσιακά καθήκοντα μέχρι 1-6-1975)
10. Κωνσταντίνος Παπαστεργίου 1975-1982 & 1991-1998
11. Αθανάσιος Τριγώνης 1983-1990
12. Γεώργιος Σπαθής 1999-2002
13. Μιχαήλ Ταμήλος 2003-2006
Σε κάθε κτήριο υπάρχει η εξωτερική εμφάνιση και ο εσωτερικός πλούτος και διάκοσμος. Το μεν πρώτο είναι εκτεθειμένο σε κοινή θέα και κρίση το δε δεύτερο πρέπει να το επισκεφθείς, να το ερευνήσεις, να το ανακαλύψεις και να το αξιολογήσεις.
Στο βάθος της αίθουσας πίσω από το αμφιθέατρο δεσπόζει ο πίνακας του μεγάλου Τρικαλινού ζωγράφου Μενέλαου Καταφυγιώτη ¨¨ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΎ ΑΓΕΡΑ ΞΥΠΝΗΜΑ ¨¨ που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1985. Ο συμβολισμός του καλλιτέχνη είναι πρόδηλος και φανερώνει με τη δική του τεχνοτροπία, την μίξη του κυβισμού, του σουρεαλισμού και του ρομαντισμού, όπου σταματάει ακαριαία το χρόνο και απεικονίζει τον μέγα προβληματισμό και την αφύπνιση του νοήματος της ζωής, μέσα στο στιγμιαίο ξαφνικό ψυχανέμισμα των ανθρώπων του αγροτικού μόχθου και φανερώνει περίτρανα την έντονη φιλειρηνική διάθεση των Θεσσαλών, με τα πετούμενα περιστέρια, και την αποκήρυξη του πολέμου, με το στόμωμα του συμβολικού κανονιού, μέσα σ ένα στίβο σκληρής δουλειάς και οικογενειακής βιοπάλης ανδρών και γυναικών στους αλογίσιους κάμπους της Θεσσαλίας όπου το όνειρο του γειωμένου ροδόχρυσου ήλιου δίνει την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.
Συνολικά την αίθουσα χαρακτηρίζει γοητευτική απλότητα.
Δίπλα από την αίθουσα του Δημοτικού συμβουλίου βρίσκεται η αίθουσα του Δημάρχου Τρικκαίων σε περίπου τετραγωνική κάτοψη εμβαδού 75 τετρ. μέτρων. Εκεί βρίσκεται το γραφείο του εκάστοτε Δημάρχου με το χώρο και τα έπιπλα υποδοχής, οι βιβλιοθήκες και τα ερμάρια αναμνηστικών δώρων, διάφορες γκραβούρες και πίνακες, το οβάλ γραφείο συσκέψεων και συνεδριάσεων και οι τιμητικές φωτογραφίες των δύο μεγάλων δωρητών και ευεργετών της πόλης Γιάννη Ματσόπουλου (1888-1978)και Αριστοτέλη Αντωνίου(1905-1979). Ψηλά στην βορειοανατολική πλευρά υπάρχουν δύο συνεχείς πίνακες του Μ. Καταφυγιώτη με την ίδια τεχνοτροπία και με θέμα παρμένο από την κοινωνική ζωή της Θεσσαλίας και στους οποίους υποδηλώνεται η ομονοιακή και ενωτική διάθεση των κατοίκων του θεσσαλικού κάμπου.
Η οροφή και εδώ είναι κυψελωτή από εμφανή σκυροδέματα και τον επιβαλλόμενο φωτισμό.
Τις δύο αίθουσες χωρίζει βαρύτιμη ξύλινη κατασκευή
Στον εξωτερικό χώρο υποδοχής υπάρχουν τα πορτραίτα των Γ.Ματσόπουλου και Α.Αντωνίου.
Οι δύο αυτές αίθουσες πρέπει να συμπεριληφθούν στα πολιτιστικά αξιοθέατα και αξιομνημόνευτα στοιχεία της πόλης και να αποτελούν χώρο επισκεψιμότητας για μικρούς και μεγάλους.
Επειδή η πόλη χρειάζεται ένα μεγαλόπρεπο και λειτουργικό δημαρχείο τόσο σαν περίοπτο αρχιτεκτόνημα όσο και σαν περιβάλλων χώρος, αυτή τη στιγμή προσφέρεται χωροταξικά ο χώρος των φυλακών στην περιοχή Αγίου Κωνσταντίνου εμβαδού πλέον των 6.000 τετραγωνικών μέτρων που απελευθερώνεται με τη μετεγκατάσταση των φυλακών στην περιοχή Μπαλκούρας.
Το θέμα πρέπει να τεθεί σε δημόσιο διάλογο και δημόσια διαβούλευση ώστε να προκύψει το καλύτερο και δημοκρατικότερο αποτέλεσμα με ευρεία συμμετοχή των τρικαλινών πολιτών.
Αξίζουν καλά λόγια σε όλους όσοι συνέβαλλαν και εργάστηκαν για την κατασκευή του Δημαρχείου.
ΙΟΥΝΙΟΣ 2006 ΚΩΝ.Ε. ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΠΟΛ.ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΝΤΗΣ ΔΗΜΟΥ
Υστερόγραφη προσθήκη
Με πρωτοβουλία του Δήμου επιδιώχθηκε η επέκταση του Δημαρχείου προς την Αγροτική Τράπεζα με αμοιβαίου συμφέροντος κατατεθείσα πρόταση ανταλλαγής δημοτικών ακινήτων με το νεοκλασικό κτήριο της Αγροτικής Τράπεζας. Το θέμα πρωτοετέθη το 1991 από το Δήμαρχο κ. Παπαστεργίου. Πρόταση η οποία θα αποκαθιστούσε εν μέρει το συντελεσθέν πολεοδομικό σφάλμα της δεκαετίας του 1970. Δυστυχώς η πρόταση αυτή δεν ευδοκίμησε, για υποκειμενικούς λόγους, με υπαιτιότητα της Τράπεζας και έτσι αργά η γρήγορα θα τεθεί θέμα ανέγερσης νέου Δημαρχείου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ (Η ΜΙΑ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΜΠΙΡΗ) ΜΕ ΟΨΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΔΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ ΤΟ 1959 ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1984.
ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΦΙΚΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟΥ.
ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ
ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΜΠΙΡΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 1957 (ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΟΨΕΩΣ ΠΡΟΣ ΟΔΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ)
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΕΙΣΑ ΚΑΤΟΨΗ 1ΟΥ ΟΡΟΦΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΚΑΤΟΨΗΣ 1ΟΥ ΟΡΟΦΟΥ ΜΕ ΕΙΣΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΟΥ (ΑΤΥΧΩΣ ΜΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΕΙΣΑ)
.
Η ΠΡΟΣΟΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΥΦΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΔΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 1984
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΘ ΥΨΟΣ ΤΟ ΕΤΟΣ 2000. ΑΛΛΑΓΗ ΥΦΟΥΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου